MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma

Sanığın hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın yargılama boyunca ısrarla atılı suçu işlemediğini, tahsil ettiği paraları şirketin muhasebesine teslim ettiği, ancak muhasebecinin hiçbir zaman herhangi bir belge vermediğini beyan etmesi, tahsil ettiği paraları aldığına dair para makbuzu yazıp imzalayarak vermesi karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde ortaya çıkarılması bakımından, sanığın tahsil ettiği paraları katılan şirkete teslim edip etmediğinin tespiti bakımından gerekli defter ve belgeler ile katılan şirket tarafından sunulacak sair belgelerin, konusunda uzman bilirkişi heyetine tevdi edilerek; sanığın savunmasındaki hususların da araştırılıp dikkate alınarak, tahsil edilen paranın şirkete verilip verilmediğinin kesin surette saptanması, ayrıca sanığın imza ve yazı örneklerinin alınarak para makbuzları üzerindeki imza ve yazılarla karşılaştırılarak bilirkişi inceleme yapıldıktan sonra toplanan deliler bir bütün halinde değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi yerine, eksik inceleme sonucunda yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
a- 5237 sayılı TCK"nın 52/4 maddesine göre; "kararlarda, para cezasının yirmi eşit taksitle ödenmesine karar verildiği halde, taksit aralığının açık bir şekilde gösterilmemiş olması,
b- 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan haklardan, sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmetten bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilme tarihinden itibaren uygulanmayacağı gözetilmeden, alt soyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 24/02/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.