Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2015/23829 Esas 2015/31663 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 3. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 04/06/2015
NUMARASI : 2013/557-2015/369

Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı T.İnşaat Makina Denizcilik ve Petrol Ürünleri San. Tic. Ltd. Şti avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkili davacı işçinin iş akdinin haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiğini fakat tazminatlarının ödenmediğini, yıllık izinlerinin kullandırılamadığı gibi karşılığı olan ücretlerin de ödenmediğini, fazla mesai yapmasına rağmen karşılığı olan ücretlerin ödenmediğini, bir kısım aylık ücretinin ödenmediğini iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ve ücret alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalılar Cevabının Özeti:
Davalılar vekili cevap dilekçesinde özetle; davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalılardan T.İnşaat Makine Denizcilik ve Petrol Ürünleri San. Tic. Ltd. Şti. vekili yasal süresi içerisinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı vekilinin dava konusu alacak miktarlarını ıslah etmesi üzerine davalının ıslaha karşı süresi içerisinde zamanaşımı definde bulunduğu, ardından Yerel Mahkemece zamanaşımı definin değerlendirilmesi amacıyla bilirkişiden ek rapor aldırıldığı görülmektedir. Yerel Mahkemece zamanaşımı defi de dikkate alınarak ek raporda belirlenen miktarlara itibar edilip takdiri indirim de gözetilerek alacakların hüküm altına alınması gerekirken ilk raporda tespit edilen miktarlar üzerinden hüküm kurulması hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 09.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.