Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/28138 Esas 2013/803 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/28138
Karar No: 2013/803
Karar Tarihi: 17.01.2013

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/28138 Esas 2013/803 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, hırsızlık suçundan mahkum oldu. Ancak, sanığın diğer suçlar da işlediği fakat bu suçların yeterince gözetilmediği gerekçesiyle karar temyiz edildi. Yapılan inceleme sonucunda, sanığın diğer suçları da işlediği kabul edildi ve hükmün bozulmasına karar verildi. Bununla birlikte, sanığın altsoyu üzerindeki bazı haklardan mahkum olduğu hapis cezasının tamamlanmasına kadar yoksun bırakılması gerektiği belirtildi. Bu haklar arasında velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri de yer almaktadır. Kanun maddeleri olarak 5237 sayılı TCK'nın 141 ve 142. maddeleri, 765 sayılı TCK'nın 493/1-son. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi belirtilmektedir.

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/28138 E. , 2013/803 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK"nın 493/1-son. maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu, somut olayda sanığın eylemlerinin 142/1-b. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun yanında aynı Yasanın 116/2-4, 119/1-c. maddesinde tanımlanan binden fazla kişi ile geceleyin işyeri konut dokunulmazlığını bozmak ve yakınma bulunduğu için 151/1. maddesine uygun mala zarar vermek suçlarını da oluşturduğunun gözetilmemesi, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı Yasanın 53/2-3. maddesi göz ardı edilerek, 53/1-c bendinde belirtilen kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından yoksunluğa karar verilmemesi suretiyle ve aynı bentteki kendi altsoyu üzerindeki vesayet ve kayyımlık haklarından ise mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."nun temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından ‘‘53/1. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlelerinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.01.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.