Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/5683 Esas 2020/6611 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından, maddi tazminat ile yoksulluk nafakasının miktarı ve tedbir nafakası yönünden; davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, maddi tazminat ile tedbir ve yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinin artık mümkün bulunmamasına göre, davalı erkeğin tüm, davacı kadının ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi tazminat az olup, bozma ilamının amacına uygun bulunmamıştır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu’nun 50. ve 51. maddeleri hükümleri dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) tazminat takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
3-İlk derece mahkemesinin 2017/1007 karar sayılı kararı ile davacı kadın yararına dava tarihinden itibaren aylık 600 TL tedbir nafakasına hükmedilmiş ve bölge adliye mahkemesi tarafların karara karşı yaptıkları istinaf kanun yolu başvurularının esastan reddine karar vermiştir. Bölge adliye mahkemesi kararı Dairemizin 2019/4944 esas ve 2019/11888 karar sayılı kararı ile yoksulluk nafakası ve kadın yararına hükmedilen maddi tazminatın miktarı yönünden bozulmuş; sair yönlerden ise onanarak kesinleşmiştir. Hüküm, Daire tarafından tedbir nafakası miktarı yönünden onanmış ve tedbir nafakası miktarı dava tarihinden itibaren aylık 600 TL olarak kesinleşmiş olmasına karşın, bölge adliye mahkemesince bozma sonrası yeniden yapılan yargılamada kesinleşen tedbir nafakası yönünden yeniden hüküm kurulmak suretiyle, davacı kadın yararına dava tarihinden itibaren aylık 300 TL tedbir nafakasına hükmedilmesi doğru bulunmamış ve kararın bozulmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) ve (3.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 267.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.17.12.2020 (Prş.)