MAHKEMESİ : Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından tazminatların miktarı ve yoksulluk nafakası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Taraflar arasında görülen boşanma davasının yapılan yargılaması sonunda; ilk derece mahkemesi tarafından davanın kabulüne karar verilerek kadın yararına ferilere hükmedilmiştir. Hükme karşı davacı kadın tarafından tazminatların ve nafakaların miktarı ve davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. Bölge adliye mahkemesi kadının yoksulluk nafakasının miktarı dışındaki istinaf taleplerinin esastan reddine karar vererek yoksulluk nafakasına yönelik başvuruyu Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 353/1-b-2 maddesi gereğince kabul etmiş ve hükmün bu bölümünü düzelterek yeniden hüküm tesis etmiştir. Bölge adliye mahkemesi kararına karşı taraflarca temyiz talebinde bulunulmuş ve karar Dairemizin 2019/5412 Esas, 2019/12092 Karar sayılı ilamıyla kadın yararına hükmedilen tazminatların az olduğu ve kadının taşınmazlarının değerlerinin ve kira getirip getirmediklerinin tespit edilerek yoksulluğa düşüp düşmediğinin araştırılması ve sonuca göre yoksulluk nafakası talebi hakkında karar verilmesi gerektiğinden bahisle bozulmuştur. Bozma ilamına uyulmasına karar veren bölge adliye mahkemesi, temyiz talebine konu kararı ile "Tarafların yoksulluk nafakası başvurusuna ilişkin istinaf başvurulannın esastan reddine" karar vermiştir.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 353/1/b-l ve 353/l/b-2. maddelerinde bölge adliye mahkemelerinin hangi durumlarda yeniden esas hakkında karar vereceği düzenlenmiştir. Bölge adliye mahkemesi Dairemizin bozma ilamına konu kararında HMK m. 353/l-b-2. maddesi uyarınca, ilk derece mahkemesi kararını düzelterek yeniden esas hakkında hüküm tesis etmiş; kadının yoksulluk nafakasının miktarına yönelik talebinin kabulüne karar vermiş ve kadın yararına 1.000 TL yoksulluk nafakasına hükmetmiştir. Bölge adliye mahkemesince kurulan bu yeni hüküm ile birlikte ilk derece mahkemesi kararı ortadan kalkmıştır. Bu itibarla, bölge adliye mahkemesince kurulan yeni hükmün bozulmasına dair karara uyulmasına karar veren bölge adliye mahkemesinin, ilk derece mahkemesi kararının yeniden hüküm tesis edilmek suretiyle tüm hüküm ve sonuçlan ile birlikte ortadan kalkmış olduğunu dikkate almayarak, yoksulluk nafakası hakkında infazı kabil hüküm kurmadan "İlk derece mahkemesince verilen yoksulluk nafakasına yönelik tarafların istinaf başvurularının esastan reddine" şeklinde karar vermesi yerinde görülmemiş ve kararın bozulmasını gerektirmiştir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat az olup bozma ilamının amacına uygun bulunmamıştır. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50. ve 51. maddeleri hükümleri dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 17.12.2020 (Prş.)