Abaküs Yazılım
5. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2508
Karar No: 2019/1985
Karar Tarihi: 13.02.2019

Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2017/2508 Esas 2019/1985 Karar Sayılı İlamı

Özet:


Mahkeme, bir kişinin tefecilik suçundan yargılandığı bir davada, mahkumiyet yerine beraat kararı vermiştir. Mahkeme, tefecilik suçunun kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesiyle oluştuğunu ancak suçun unsuru olarak birden fazla kişiye faiz karşılığı ödünç para verilmesinin aranmadığını belirtmiştir. Ayrıca, tefecilik suçu kapsamında bulunması için ödünç para verme eylemlerinin kazanç elde etme amaçlı olması gerektiği vurgulanmıştır. Kararda, sanığın arkadaş vasıtasıyla tanıdığı mağdura para verdiği ancak mağdurun para almadığı için borç alacağı için senet verdiği ifade edilmiştir. Mahkeme, kararın yetersiz gerekçeyle verildiği ve CMK'nın bazı maddelerine aykırı davranıldığı gerekçesiyle kararı bozmuştur.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 241. maddesi: Tefecilik suçu
- CMK'nın 223/2-e maddesi: Hüküm fıkrasında sanığın suç tarihindeki durumu, kişiliği, sosyal, ekonomik, ailevi ve kültürel durumu gibi hususlar açıklanmamışsa fıkrada belirtilen kişilerin bu hususlara ilişkin beyan ve görüşlerine yer verilir.
- CMK'nın 232/6. maddesi: Hüküm fıkrasında suçun niteliği ve mahiyeti hakkında yeterli bilgi verilmemişse veya hükmün gerekçeli bölümünde yeterli inceleme yapılmamışsa karar açıklanırken bu eksikliklerin giderilmesi veya maddi hatanın düzeltilmesi talep olunabilir.
- 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi: Yargıtay tarafından bozulan kararlarda, yeniden yargılama olanağı tanınması gerektiği belirtilmiştir.
- CMUK'nın 321. maddesi: Yargıtay'ın kararını verirken
5. Ceza Dairesi         2017/2508 E.  ,  2019/1985 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Tefecilik
    HÜKÜM : Beraat

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    TCK"nın 241. maddesinde tanımlanan tefecilik suçunun oluşabilmesi için kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para verilmesinin yeterli olması, ayrıca birden fazla kişiye sistemli şekilde faiz karşılığı ödünç para verilmesinin suçun unsuru olarak aranmaması, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 12/05/2015 gün ve 2014/4-655 Esas, 2015/152 sayılı Kararında da açıklandığı üzere kişiler arasında doğmuş bir alacak borç ilişkisine dayanmayan kazanç elde etme amaçlı ödünç para verme eylemlerinin tefecilik suçu kapsamında bulunması ve aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında yüksek sayılabilecek miktarda paranın karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun olmaması, bu bağlamda, sanığın arkadaş vasıtasıyla tanıdığı için mağdura para verdiğine ilişkin savunması ve mağdurun sanıktan para almak için gittiğine ancak para almadığına ve borç alacağı para için senet verdiğine ilişkin beyanı karşısında; maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması açısından, sanığın, tefecilik yapıp yapmadığı hususunda kolluk araştırması yaptırılması, varsa alacaklısı ... olan icra dosyalarının getirtilip incelenmesi ve dosyada borçlu olarak görünen kişilerin sanıktan faiz karşılığı ödünç para alıp almadıkları hususunda tanık sıfatıyla dinlenilmesi sonrasında hasıl olacak sonuca göre hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
    Kabule göre de;
    Hüküm fıkrasında CMK"nın 223/2-e maddesine yer verilmeyerek aynı Kanunun 232/6. maddesine aykırı davranılması,


    .../...
    -2-


    Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.










    Ö/O

















    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi