13. Ceza Dairesi Esas No: 2011/30200 Karar No: 2013/785 Karar Tarihi: 17.01.2013
Kredi kartının kötüye kulllanılması - hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/30200 Esas 2013/785 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, kredi kartını kötüye kullanmak ve hırsızlık suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak, mahkemece verilen hükümde bir yanlışlık yapılmıştır ve bu sebeple karar bozulmuştur. Sanığın cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kendi alt soyu üzerindeki haklarından mahrum bırakılması gerektiği belirtilmiştir. Sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar 53/1 maddesinin uygulanması gerekmektedir. Kanun bu durumda \"5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” şeklindedir.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/30200 E. , 2013/785 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Kredi kartının kötüye kulllanılması, hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Birden fazla tekerrüre esas olabilecek hükümlüğü bulunan sanığın hangi ilamının tekerrüre esas alındığı hükümde gösterilmemiş ise de, infaz aşamasında bu hususta mahkemesinden karar alınması mümkün görüldüğünden, sanık hakkında kredi kartının kötüye kullanılması suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK"nın 43/1. maddesi uyarınca 1/4 oranında artırım yapılırken hapis cezasının 2 yıl 6 ay yerine 2 yıl olarak belirlenmesi devamı gelen maddeler dikkate alındığında sonuca etkili görülmediğinden mahallinde düzeltilmesi olanaklı maddi hata olarak kabul edilmiş, yine aynı hükümde 43.maddenin etkin pişmanlık hükmünden sonra uygulanması sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin “a,b,d,e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “c” bendinde yazılı kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerekirken, hatalı biçimde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından "53/1. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin paragraf çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ paragrafının eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17/01/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.