Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/25579 Esas 2016/2047 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/25579
Karar No: 2016/2047
Karar Tarihi: 24.02.2016

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/25579 Esas 2016/2047 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, müşterileri adına yatırılması gereken SGK primlerini kendi borçlarını ödemek için kullanarak güveni kötüye kullanma suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz eden cumhuriyet savcısı, mahkumiyet kararının doğru olduğunu belirtmiştir. Ancak, sanık hakkında uzun süreli hapis cezası ertelendiği için kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin dışında kalan haklarından mahrum bırakılmaması yönünde karar verilmemesi sebebiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir. Mahkeme, bu hususu düzelterek hükmü onamıştır.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 53. maddesi: Hükümlünün hakları.
- TCK'nın 53/1-c maddesi: mahkumiyet halinde kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından yoksun bırakma.
- TCK'nın 53/1-e maddesi: hak yoksunluğu.
- CMUK'un 321. maddesi: bozma nedenleri.
- CMUK'un 322. maddesi: hükmün düzeltilmesi.

15. Ceza Dairesi 2013/25579 E. , 2016/2047 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine yönelik hüküm, o yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, katılan .... ve mağdur ..... muhasebe işleri ile uğraşan ihbar eden ..... yanında çalıştığı, olay tarihinde ....., işlerinin yoğunluğu nedeniyle katılan .... ve mağdur ..... adına SGK"ya yatırması gereken prim borçlarını ödemesi amacıyla sanığa verdiği, sanığın katılan ... ve mağdur ..... ait yatırılması gereken SGK primlerini yatırmayarak paraları, kendi borçlarını kapatmak amacıyla kullandığı olayda, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK"nın 53. maddenin 3. fıkrasına göre, mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında aynı kanun maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin uygulanamayacağı ve (e) bendinde söz konusu edilen hak yoksunluğunun uygulanmamasına mahkemece karar verilebileceğinin anlaşılması karşısında, kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışında kalan ve TCK’nın 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, olup o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün yargılama giderlerine ilişkin fıkrasından önce gelmek üzere "Sanığın 5237 sayılı TCK"nın 53.maddesinin birinci fıkrasının a,b,c,d bentlerinde belirtilen haklarından mahkum olduğu hapis cezasının infazının tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise 5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesi uyarınca yoksun bırakılmasına yer olmadığına" cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.