MAHKEMESİ : İSTANBUL ANADOLU 18. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 11/03/2014
NUMARASI : 2013/370-2014/72


Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, 19.02.2010 - 06.2011 tarihleri arasında davalıya ait işyerinde inşaat kalfası olarak çalıştığını, Haziran ayında yıllık izin kullandığı esnada davalı işveren tarafından biraz beklenmesi ve kendisinin bilgilendirileceği söylenmesine karşın işe geri çağrılmamış olması sebebi ile kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai, hafta tatili, genel tatil ücreti, asgari geçim indirimi alacağı olmak üzere toplam 700,00 TL nin faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının 19.02.2010-20.06.2011 tarihleri arasında davalı şirkette Zorlu Center şantiyesinde işçi olarak çalıştığını, istifa ederek işyerinden ayrılmış olduğunu, fazla mesai alacağının olmadığını, işini ifa ettiği şantiyede günlük çalışmanın başlama ve bitiş saatleri ile dinlenme saatleri işyerlerinde davacıya duyurulduğunu, çalışma yapılan şantiyede kanunda yazılı koşullar çerçevesinde 45 saati aşmayan saat dilimleri doğrultusunda çalışma yapıldığını, davacının hak ve alacağı bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesi talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş akdinin davalı işveren tarafından feshedildiği gerekçesi ile kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti, ve asgari geçim indirim alacak taleplerinin kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili yasal süresi içinde temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Mahkemece hüküm fıkrasında ıslah edilen kısımların faizsiz olacak şekilde tahsiline karar verilmesi gerekirken, bu hususun kararda açıkça belirtilmemesi hatalıdır.
3- Davacı asil 7. celse beyanında açıkça; “ Gurbette çalıştığımız için 3 ayda bir 10 gün memlekete gitmek için izin istiyordum. Bu şekilde 3 ayda bir gün 7 ila 10 gün arasında değişen sürelerde memleketim Osmaniye"de kalıyordum. Son olarak gidişimde 10 günlüğüne gittim.” şeklinde beyanda bulunmuştur. Davacının bu beyanının yıllık izin ücreti talebi açısından değerlendirilmemesi hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 09.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.