1-Mahkemenin kararında ve Yargıtay ilamında yazılı sebeplere göre davalı vekilinin 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3.madde hükmü gözetilerek HMUK’nun 440. maddesindeki hallerden hiç birine uymayan aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan karar düzeltme istemi yerinde değildir.

2-Davacı ve davalı vekilinin kira ilişkisinin hukuki niteliğine yönelik karar düzeltme istemine gelince;

Davacı vekili; davalının, müvekkili belediyeye ait işyerinde kiracı olduğunu, dava konusu taşınmazın imar planında yol alanında kaldığını, taşıt trafiğinin sağlanması için taşınmazın tahliye edilerek yol olarak düzenlenmesi gerektiğini, ihtiyaç olgusunun davalıya noter ihtarı ile bildirildiğini, ancak kiralananın tahliye edilmediğini belirterek kiralananın tahliyesine karar verilmesini istemiştir. Davalı vekili, davacının daha önce süre bitimi nedeniyle kiralananın tahliyesini istediğini, buna karşı müvekkili tarafından açılan davada Bursa 3.Asliye Hukuk Mahkemesinin 2009/463 esas 2009/514 sayılı kararı ile kira ilişkisinin devam ettiğinin tespitine karar verildiğini, sözleşmede kiralananın arsa olarak belirtilmesine rağmen taşınmazın musakkaf nitelikte olduğunu, ihtiyaç iddiasının samimi olmadığını belirterek davanın reddini istemiştir. Mahkemece kiralananın Borçlar Kanununun adi kira hükümlerine tabi nitelikte olduğu, sözleşme sonunda kiralananın tahliyesinin istenebileceği ve davanın süresinde açıldığı gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
 
Davada dayanılan ve hükme esas alınan 01.01.1991 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Sözleşmede kiralananın niteliğinin arsa olduğu belirtilmiştir. Keşif sonunda düzenlenen bilirkişi raporunda, arsa olarak kiraya verilen yere davalı tarafından tek katlı, yığma tuğla duvarlı dükkan inşa edildiği belirtilmiştir. Kiralananın sonradan musakkaf hale dönüştürülmesi, kiralayanın açık yada örtülü muvafakatine  bağlı  olmadıkça  kira  ilişkisinin  hukuki  niteliğini  etkilemez. Olayımızda  davalı inşaatın belediyenin onayı ile yapıldığını savunmuş davacı ise bu savunmaya karşı çıkmamıştır. Öte yandan taraflar arasında görülüp kesinleşen çekişmenin giderilmesi ve kira ilişkisinin tespitine ilişkin Bursa 3 Asliye Hukuk Mahkemesinin 2009/463 esas 2009/514 sayılı kararında, kira ilişkisinin 6570 sayılı yasa hükümlerine tabi olup, kiracının taşınmazda 6570 sayılı yasanın 11.maddesine göre kiracı olduğunun tespitine karar verilmiştir. Şu durumda kira ilişkisinin 6570 sayılı yasa hükümlerine tabi olduğu taraflar arasında kesinleşmiştir. Mahkemece uyuşmazlığın belirtilen bu yasa hükümlerine göre çözüme kavuşturulması gerekir. Davacı kiralananın imar planında yol kapsamında kaldığını ileri sürmüş buna ilişkin  imar plan örneğini dosyaya sunmuştur. 25.04.2011 havale tarihli bilirkişi raporunda da taşınmazın kamuya ait yol kapsamında kaldığı belirlenmiştir. İmar planında yol kapsamında kaldığı belirlenen taşınmazın yol olarak düzenlenmesinde kamu yararı bulunmakta olup davacının tahliye isteminin bu gerekçe ile kabulü gerekirken hatalı değerlendirme sonucu yazılı gerekçe ile kabulü doğru değil ise de sonucu itibariyle hüküm doğru olduğundan davacı ve davalı vekilinin bu yöne ilişkin karar düzeltme istemlerinin kabulü ile Dairemizin 06.12.2011 gün ve 9716/13853 sayılı bozma kararının kaldırılarak yerel mahkeme kararının düzeltilmiş değişik gerekçe ile ONANMASINA, istek halinde peşin alının karar düzeltme harcının  karar düzeltme isteyenlere iadesine, onama harcı peşin alındığından yeniden harç alınmasına mahal olmadığına, 17.5.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.