Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/25581 Esas 2016/2042 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/25581
Karar No: 2016/2042
Karar Tarihi: 24.02.2016

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/25581 Esas 2016/2042 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, şoförlüğünü yaptığı fabrikadan yüklenen suça konu biraları teslim edileceği yere götürmeyip sattığı gerekçesiyle hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan mahkum edilmiştir. Mahkeme kararında, sanığın suçlu olduğuna dair yeterli delil bulunduğu ve sanığın suçu işlediği kabul edildiği belirtilmiştir. Ancak, hükmün uygulandığı kanun maddesinde belirtilen bazı hak ve yükümlülüklerin düzenlenmesinde bir hata yapıldığından, hükmün derhal düzeltilerek onanması gerektiği kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri, TCK'nın 155/2, 62/1, 52/2-4 ve 53, 5237 sayılı Kanun'un 53. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddeleridir. 5237 sayılı Kanun'un 53. maddesi uyarınca, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayımlık yetkileri açısından koşullu salıverilme tarihine kadar ve üstsoyu ile diğer kişiler yönünden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği belirtilmiştir.

15. Ceza Dairesi 2013/25581 E. , 2016/2042 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 62/1, 52/2-4, 53 maddeleri gereğince mahkumiyet

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine yönelik hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın şoförlüğünü yaptığı fabrikadan yüklenen suça konu biraları teslim edileceği yere götürmeyip sattığı olayda, hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine ancak;
5237 sayılı Kanun"un 53. maddesinin 1. fıkrasının “c” bendinde yer alan hak ve yetkileri kullanmak yönündeki yoksunluğun, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar, üstsoyu ile diğer kişiler yönünden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar sürmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Kanun"un 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün tamamen çıkarılıp yerine, "53. maddenin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın “c” bendinde yer alan, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.