MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, suç eşyasını kabul etmek
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Hükümlüler ... ile ... hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükümlüler hakkında kurulan Malatya 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 17.05.2005 gün ve 2004/960 Esas, 2005/413 Karar sayılı önceki hükmünün temyiz edilmeksizin kesinleştiğinin anlaşılması karşısında;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 18.09.2007 tarih ve 2007/125-186 sayılı kararında açıklandığı gibi adı geçen hükümlüler hakkındaki temyiz edilmeden kesinleşen ilk hüküm, ancak suç tarihinden sonra yürürlüğe giren yasalar yönünden uyarlama yargısının konusu olabilir ve genel yargı ile uyarlama yargısı birlikte yürütülemez.
Hükümlüler hakkındaki kararın kesinleşmesinden sonra aynı dosyada sanık olan ..." a ilişkin ilk hükmün, sanık tarafından temyiz edilmesi ve Yargıtay Cumhuriyet Başsvcılığı"nca temyiz eden sanık yönünden yeniden değerlendirme yapılması amacı ile iade edilmesi üzerine, hakklarındaki hükümler kesinleşmiş olan ... ile ..."ın tekrar yargılanma sürecine dahil edilerek, 2. hükmün kurulduğu anlaşılmaktadır. Kurulan bu ikinci hüküm, hukuki değerden yoksun ve yok hükmünde olduğundan, hukuken varlık kazanmayan bir kararın temyiz davasına konu edilmesi de mümkün değildir.
Bu nedenlerle; ... ile ... hakkında yeniden kurulan 2. hükme yönelik, konusu bulunmayan temyiz itirazının 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi yollaması ile CMUK"nun 317. maddesi uyarınca, isteme aykırı olarak REDDİNE,
2-Sanık ..." ın müşteki ..." e yönelik eylemi nedeniyle kurulan hükmün incelenmesinde;
Sanığa atılı hırsızlık suçunun gerektirdiği cezanın miktar ve nev"i itibariyle tabi olduğu 765 sayılı TCK.nun 102/4 ve 104/2 maddelerine göre hesaplanan 7 yıl 6 aylık uzatılmış zamanaşımının suç tarihi olan 07.10.2004 ve inceleme tarihleri arasında gerçekleştiği anlaşılmakla, hükmün BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK.nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının 5271 sayılı CMK.nın 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
3-Sanık ..." ın müşteki ..." a yönelik eylemi nedeniyle kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
5237 sayılı TCK"nın 7/2 ve 5252 sayılı yasanın 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilerek, sanığın, müştekiye yönelik 765 sayılı TCK"nın 493/1, 522 ve 59/2. maddelerine karşılık 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143, 62. maddelerine uyan suçları oluşturduğu gözetilip; müştekinin şikayetçi olmaması ve sanık ile müştekinin uzlaşma iradeleri karşısında mala zarar verme suçu yönünden değerlendirme yapılamayacağı da gözetilerek, ayrıca sanığın çalınan eşyanın bir kısmını sanık ..." nin evine bıraktıklarını beyanı üzerine bir kısım eşyanın müştekiye teslimi nedeni ile müştekiden kısmi iade sebebiyle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rızasının bulunup bulunmadığının sorularak sonucuna göre, 5237 sayılı TCK" nın 168. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının da değerlendirilip 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK"nın ilgili maddeleri uyarınca denetime olanak verecek şekilde ayrı ayrı uygulamalar yapılıp, cezalar belirlenip, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe olan yasanın belirlenmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş,sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, 16/01/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.