Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/6170 Esas 2020/189 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6170
Karar No: 2020/189
Karar Tarihi: 15.01.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/6170 Esas 2020/189 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Şanlıurfa 2. Ağır Ceza Mahkemesi, silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan sanığı mahkum etmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi ise yapılan temyiz başvurusunu esastan reddetmiştir. Dosya tekrar Şanlıurfa 2. Ağır Ceza Mahkemesine ve karar bir örneği de Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: Türk Ceza Kanunu (TCK)'nun 314/2, 62/1, 53, 58/9 ve 63'üncü maddeleri ile 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu'nun 5/1 maddesi.

16. Ceza Dairesi 2019/6170 E. , 2020/189 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Şanlıurfa 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 04.02.2019 tarih ve
2018/201-2019/42 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın
62/1, 53, 58/9, 63 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına
yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Şanlıurfa 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.