Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/656 Esas 2020/1426 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacı vekili, alt işverenler tarafından çalıştırılan işçilerin kıdem tazminatlarına dair davalı şirket çalışanları tarafından hak etmiş oldukları kıdem tazminatlarının taraflarına ödenmesi talebiyle yapmış oldukları idari başvurular akabinde ödenen toplam 86.396,10 TL ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı kurumun, geçmiş dönemlerde hizmet aldığı tüm firmalara dava açarak her yüklenicinin kendi dönemine isabet eden kısmının o yükleniciden talep etmesi gerekirken, tamamını müvekkili şirketten talep etmesinin hukukla bağdaşmayacağını savunarak davanın zamanaşımı yönünden, bu olmadığı taktirde esastan reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia,savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davalı şirketin sadece kendi dönemiyle sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne 4.427,04 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Davacı istinaf talebinde bulunmuş, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi tarafından, Muğla 2. Asliye Hukuk Mahkemesi kararının usul ve yasal düzenlemelere uygun olduğu gerekçesiyle istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi uyarınca davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, 02.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.