4733 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/14537 Esas 2021/4743 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/14537
Karar No: 2021/4743
Karar Tarihi: 29.03.2021

4733 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/14537 Esas 2021/4743 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümde, sanık hakkında 4733 sayılı Yasaya aykırılık suçundan müsadere ve aracın sahibine iadesi cezası verilmişti. Ancak, yerel mahkeme tarafından yapılan hatalar nedeniyle sanık temyiz isteminde bulundu. Mahkeme, suç tarihinin yanlış yazıldığı, suça ilişkin düzenlemelerin yürürlükten kaldırıldığı ve etkin pişmanlık uygulamasının mümkün hale geldiği gibi faktörlerin dikkate alınması gerektiğini belirtti. Ayrıca, kaçak eşyanın müsaderesine karar verilmesi ve Gümrük Müdürlüğü'nün davaya katılan kabul edilip vekalet ücretine hükmedilmesi de yasaya aykırı bulundu. Bu sebeplerden dolayı hüküm bozuldu. Kanun maddeleri olarak da, 4733 sayılı Yasaya aykırılık suçu için 8/4. madde, değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesi ve fıkrası, 6545 sayılı Yasa ve 7242 sayılı Yasa'da değiştirilen 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası, TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi belirtildi. Ayrıca, kaçak eşyanın müsaderesi için 5237 sayılı TCK'nun 54/4. maddesi kullanılması gerektiği vurgulandı.

7. Ceza Dairesi 2018/14537 E. , 2021/4743 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere, aracın sahibine iadesine

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Müşteki Gümrük İdaresi vekilinin 29.09.2014 havale tarihli temyizden vazgeçme dilekçesi ile temyiz isteğinden vazgeçtiği gözetilerek, sanığın temyiz istemine yönelik yapılan incelemede;
1- Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 05.03.2013 yerine 06.03.2013 olarak yazılması,
2- Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 Sayılı Yasa ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 Sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. madde ve fıkraları somut olaya uygulanarak, belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
3- TCK"nun 53. maddesinin uygulanması açısından 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E. - 2015/85 K. sayılı kararı gözönünde bulundurularak hüküm oluşturulmasının gerektiğinin gözetilmemesi,
4- Dava konusu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
5- Suç tarihi ve eşyanın niteliğine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan Gümrük Müdürlüğü"nün davaya katılan olarak kabul edilip lehine vekalet ücretine hükmolunması,
Yasaya aykırı, sanık ...’un temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.