13. Ceza Dairesi Esas No: 2020/5905 Karar No: 2020/10838 Karar Tarihi: 04.11.2020
Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/5905 Esas 2020/10838 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanığın hırsızlık suçundan ve mala zarar verme suçundan mahkumiyet kararı çıktı. Ancak 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL'ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olduğu için, sanık hakkında tayin edilen 2.400 TL adli para cezasına ilişkin hüküm temyize uygun bulunmadı ve reddedildi. Suça sürüklenen çocuk hakkında da temyiz itirazları reddedildi ve karar onandı. Kanun maddeleri olarak 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile CMUK'un 317. maddesi gösterildi.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2020/5905 E. , 2020/10838 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: 1-Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde, 14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 2.400 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanığın temyiz itirazının tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, 2-Suça sürüklenen çocuk ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde, Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre, suça sürüklenen çocuk ve müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun ve takdire dayalı bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 04.11.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.