Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/5038 Esas 2019/705 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/5038
Karar No: 2019/705
Karar Tarihi: 26.02.2019

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/5038 Esas 2019/705 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davanın konusu iflasın ertelenmesi talebiyle yapılan dava ve müdahiller tarafından dava reddedilerek şirketin iflasına karar verilmesi istenmiştir. Mahkeme ise dava dosyası, borç durumu, iyileştirme projesi ve bilirkişi raporlarının incelenmesinden sonra şirketin borca batık olduğu, iyileştirme projesinin yetersiz olduğu ve iflas erteleme imkanından faydalanamayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir. Temyiz eden davacı vekili ise mahkeme kararının hatalı olduğunu savunmuştur. Ancak temyiz mercii, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin temyiz itirazlarını reddederek mahkeme kararını onamıştır.
Kanun maddeleri: İflas Kanunu.

23. Hukuk Dairesi 2016/5038 E. , 2019/705 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki iflasın ertelenmesi davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili şirketin giyim tekstili alanında faaliyet gösterdiğini, 2014 yılı Nisan ayında sektördeki daralma nedeniyle ciroların düştüğü, vadesi gelen çeklerin ödenemediğini, bazı şubelerin devredilmesi ve tasarruf tedbirlerine rağmen borca batıklığın önlenemediğini, halen onbir (11) şubesi olan şirketin sunulan iyileştirme projesinin uygulanmasıyla birlikte borçların bir yıl içinde ödenebileceğini ileri sürerek müvekkili hakkında bir yıl süreyle iflasın ertelenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Müdahiller iyileştirme projesinin ciddi olmadığını, davanın reddi ile davacı şirketin iflasına karar verilmesini istemişlerdir.
Mahkemece iddia savunma ve dosya kapsamında, bir yıllık süre geçmesine rağmen halen borca batık olduğu hatta ilk çıkarılan bilançoda yer almayan ancak davadan önceki döneme ilişkin ödenmeyen, defterlere de kaydedilmeyen finansman giderleri, kira borçları eklendiğinde borca batıklığın daha da arttığı, 30.09.2014 tarihindeki reel borca batıklık 2.208.762,73 TL iken 31.12.2015 tarihinde 1.999.312,53 TL olması, borca batıklıkta önemli bir gelişme olarak kabul edilmeyeceği, yapılan ödemelerin yetersiz kaldığı, borç ödeme cari oranının düşük olduğu, mevcut borçlar ve gelir durumuna bakıldığından mağaza kiralayarak ürün satan bir şirketin ... satışı noktasında öngördüğü gelir ve karlılığına ulaşması mümkün olmadığı, zarar eden şirket iken kar eden bir şirket halinde gelmiş olmasının da borca batıklıktan kurtulması için yeterli görülmediği, bilirkişi raporlarında da iyileştirme projesi yetersiz görülerek revize edilmesi önerildiği bu nedenle davacının iflas erteleme imkanından faydalanamayacağı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 26.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.