Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/18021 Esas 2014/638 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/18021
Karar No: 2014/638
Karar Tarihi: 16.01.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/18021 Esas 2014/638 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralamadan mahkum edilmiş ve sürücü belgesi geri alınmıştır. Ancak, mahkeme tarafından TCK'nın 61. maddesindeki \"failin güttüğü amaç ve saik\" gerekçesi gözetilmemiştir. Bu nedenle karar bozulmuş ve temel ceza belirlenirken \"failin güttüğü amaç ve saik\" gerekçesi kullanılmaması gerektiği belirtilmiştir. Sanığın mahkumiyeti onanmıştır. Mahkeme Kararında TCK'nın 89/1, 89/2-b-e, 22/3, 62/1, 52/2-4, 53/6, 63. maddeleri kullanılmıştır. TCK'nın 89/1 maddesi taksirli suçlara ilişkin ceza yaptırımını belirlerken, 89/2-b-e maddeleri artırım nedenlerini belirtir. 22/3 maddesi ise taksirli yaralamaya ilişkin ceza yaptırımını içerir. 62/1 maddesi sanığın ceza muhakemesinde kullanılacak olan halleri belirtirken, 52/2-4 maddeleri taksirle yaralamanın ne şekilde işleneceğini belirtir. 53/6 maddesi sanığın cezalandırılması halinde verilecek olan cezanın artırılması durumunu ele alırken, 63. madde sanığın sürüc

12. Ceza Dairesi 2013/18021 E. , 2014/638 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b-e, 22/3, 62/1, 52/2-4, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkûmiyet, sürücü belgesinin geri alınması

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK"nın 61. maddesi uyarınca, bilinçli taksir nedeniyle TCK"nın 22/3. maddesine göre yapılacak artırımın, aynı Kanunun 89/2. maddesindeki artırım nedenlerinden önce uygulanması gerekirken bu hususa uyulmamış olması, sonuca etkili görülmediğinden, sanığın taksirli eylemi neticesinde katılanın splenektomiye neden olan durumunun duyularından veya organlarından birinin işlevinin kaybına neden olması karşısında sanığa verilen cezanın TCK"nın 89/3. maddesi gereğince bir kat arttırılması gerekirken TCK"nın 89/2-b-e maddesi gereğince yarı oranında arttırılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın teşdide, suç kastının bulunmadığına ve lehine olan yasa hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, sanığa verilen temel cezanın belirlenmesinde gösterilen diğer gerekçeler yasal ve yeterli olmakla, hükmün birinci paragrafından “failin güttüğü amaç ve saiki” ibaresinin çıkartılmasına, hükümdeki usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle hükmün eleştirilen hususlar dışında DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.