Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/6817 Esas 2022/4295 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre, sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:
1- Mağdurun aşamalardaki beyanları ile sanığın savunmaları, doktor raporu ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın, eşi olan mağdurun olay günü aralarında çıkan tartışmadan sonra evden ayrılmak isteyip evin dış kapısına yönelmesi üzerine onu itekledikten sonra kapıyı kilitleyerek mağdurun hürriyetini kısıtladığı, sonraki gün ise soruşturma başlamadan önce ve mağdurun şahsına başkaca zararı dokunmaksızm kendiliğinden, evin kapısını açmak suretiyle hürriyeti tahdit eylemine son verdiği anlaşılmakla; sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nın 109/2-3-e ve 110. maddelerinin uygulanması yerine yazılı şekilde aynı Kanunun 109/1-3-e maddesi uyarınca hüküm kurulması,
2- Kabule göre de,
Sanık hakkında verilen ve 5237 sayılı TCK.nın 49/2. maddesine göre kısa süreli olmayan 1 yıl 8 ay hapis cezası sebebiyle TCK.nın 53/4. maddesi uyarınca aynı Kanunun 53/1-3. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanmayacağına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nın 321. ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 14.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.