(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Taammüden adam öldürme suçundan Kütahya Ağır Ceza Mahkemesinin 04/05/1999 tarihli ve 1999/2 esas, 1999/56 sayılı kararı ile 16 yıl 8 ay ağır hapis cezasına hükümlü ...’un, 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7/2. maddesi uyarınca uyarlama yapılarak anılan Kanun gereğince 12 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Kütahya Ağır Ceza Mahkemesinin 07/10/2005 tarihli ve 1999/2 esas, 1999/56 sayılı kararının infazı sırasında 4616 sayılı 23 Nisan 1999 Tarihine Kadar İşlenen Suçlardan Dolayı Şartla Salıvermeye, Dava ve Cezaların Ertelenmesine Dair Kanun gereğince 09/10/2001 tarihinden geçerli olmak üzere şartla tahliyesine ilişkin Uşak Ağır Ceza Mahkemesinin 09/10/2001 tarihli ve 2001/220 müteferrik sayılı kararını müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde işlediği 2863 sayılı Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Kanununa muhalefet suçundan Uşak Ağır Ceza Mahkemesinin 27/05/2010 tarihli ve 2007/168 esas, 2010/151 sayılı kararı ile 1 yıl 8 ay hapis ve 360,00.- Türk lirası adlî para cezaları ile cezalandırılması sebebiyle şartla tahliye kararının kaldırılarak ikinci suçun işlendiği 30/09/2004 tarihi ile bihakkın tahliye tarihi olan 09/08/2010 tarihleri arasındaki sürenin aynen infazına dair Kütahya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 06/12/2013 tarihli ve 2013/1007 değişik iş sayılı kararına yönelik itirazın reddine ilişkin mercii Tavşanlı Ağır Ceza Mahkemesinin 17/01/2014 tarihli ve 2014/44 değişik iş sayılı kararını müteakip, sanık hakkında 4616 sayılı 23 Nisan 1999 Tarihine Kadar İşlenen Suçlardan Dolayı Şartla Salıverilmeye, Dava ve Cezaların Ertelenmesine Dair Kanun uyarınca değerlendirme yapılması gerektiği ve deneme süresi içerisinde aynı nev"i de yahut daha ağır bir suç işlenmediğinden bahisle infazın durdurulmasına ilişkin Kütahya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/07/2017 tarihli ve 2013/1007 ek değişik iş sayılı kararı ile ilgili olarak;
Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 28/02/2013 tarihli ve 2012/6224 esas, 2013/1575 karar sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, 4616 sayılı Kanunun 1. maddesinin 1. fıkrasının 45. bendinin 2 nolu paragrafının infaz aşamasında verilen koşullu salıverilme kararının geri alınması ile ilgili olarak uygulanma olanağının bulunmadığı, bu hükmün devam eden davalarda verilen davanın kesin hükme bağlanmasının ertelenmesi kararının kaldırılmasına ilişkin olduğu, infaz aşamasında koşullu salıverilmeden sonra koşullu salıverilmenin geri alınması şartlarını gösteren bir hükmün 4616 sayılı Kanunda yer almadığı, koşullu salıverilmenin geri alınması şartlarını gösteren hükümlerin 765 sayılı Türk Ceza Kanununun 17 ve 5275 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanunun 107. maddelerinde yer aldığı, her iki maddede de koşullu salıverilen hükümlünün denetim süresi içersinde hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suç işlemesi durumunda koşullu salıverilme kararının geri alınacağının hüküm altına alındığı, denetim süresi içerisinde işlenen suçun koşullu salıverilme kararı verilen suç ile aynı cins olmasının gerekmediği dikkate alındığında itirazın reddi yerine yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 30/10/2018 gün ve 94660652-105-43-12100-2017-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;

TÜRK MİLLETİ ADINA

Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Kütahya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 04/07/2017 tarihli ve 2013/1007 ek değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nin 309. maddesi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.