Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/6816 Esas 2022/4327 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
TEMYİZ EDENLER : Sanıklar

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Mağdurların, olay tarihinde sanık ... ... ve dava dışı ...’in evlerinde gerçekleşen hırsızlık olayını işlediklerinden şüphelenen sanıkların mağdurları bulundukları berber dükkanından dışarı zor kullanmaksızın çıkardıkları, sonrasında hırsızlık olayını konuşmak istediklerini söyleyip mağdurlardan ... ile ...’ı kollarından tutarak zorla, sanık ...’ın evine; diğer mağdurlar ... ve ...’ü de mağdurların kendi beyanlarına göre rızaları ile sanık ...’nun evine götürdükleri, ... ve ...’ü rızalarıyla götürmelerinden sonra orada mağdurların hepsini sopa ve plastik borularla darp edip, mağdurların evlerden ayrılmalarını engelledikleri, bu haliyle sanıkların eylemlerinin her bir mağdura (dört mağdura) yönelik ayrı ayrı gerçekleştirildiği gözetilerek, her bir mağdura karşı zorla hürriyeti tahdit eylemlerinden dolayı mahkumiyet hükümleri kurulması yerine, eylemin tek suç kabul edilerek zincirleme suç hükümlerinin uygulanması ve sanık ... ...’in evinden hırsızlık eyleminin gerçekleştiği iddiası karşısında, sadece adı geçen sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerekirken, şartları oluşmadığı halde tüm sanıklar hakkında haksız tahrik hükümleri uygulanmak suretiyle diğer sanıklara eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından, sanıkların mağdurların hürriyetini kısıtlarken silah kullanmadıklarının anlaşılmasına karşın TCK’nın 109/3-a maddesi uygulanmak suretiyle ceza tayini ise sonuç cezaya etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre, Sanıklar ..., ... ve ... müdafi ile sanıklar Adil ... ve ... müdafinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK'nın 109/2, 109/3-a-b-f ve 43/2 maddeleri uyarınca hükmolunan 5 yıl 15 ay hapis cezasında, aynı Yasanın 29/1. maddesi gereği 1/4 oranında indirim yapılırken hapis cezasının 4 yıl 8 ay 7 gün yerine 3 yıl 20 ay 7 gün, bu ceza üzerinden de TCK'nın 62. maddesi uyarınca indirim yapıldığı sırada, sonuç hapis cezasının 3 yıl 10 ay 25 gün yerine 2 yıl 24 ay 25 gün olarak fazla belirlenmesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün F-4, G-4, H-4, I-4 ve İ-4 bentlerinde bulunan ''...3 yıl 20 ay 7 gün...'' ibarelerinin yerine ''...4 yıl 8 ay 7 gün...'' ibaresinin, F-5, G-5, H-5, I-5 ve İ-5 . bentlerinde bulunan "...2 yıl 24 ay 25 gün..." ibarelerinin yerine "...3 yıl 10 ay 25 gün..." ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.