Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/22713 Esas 2014/585 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/22713
Karar No: 2014/585
Karar Tarihi: 16.01.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/22713 Esas 2014/585 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nin verdiği kararda, taksirle yaralama suçundan sanığın hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği belirtilmektedir. Sanık müdafii tarafından yapılan temyiz başvurusu sonucunda, itiraz merci olan Lüleburgaz 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından itirazın reddine karar verildiği ve bu karara yapılan itirazın da Lüleburgaz 1. Sulh Ceza Mahkemesi tarafından reddedildiği belirtilmektedir. Kararın sonunda, TCK'nın 89/1-2-b, 62, 52/2, 53/6. ve CMK'un 231/5. maddelerinin bu davada kullanıldığı belirtilmektedir. Ancak bu kanun maddelerinin detaylı ve açıklayıcı bir şekilde yer alıp almadığı belirtilmemiştir.

12. Ceza Dairesi 2013/22713 E. , 2014/585 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : 29.01.2013 tarihli karar ile TCK"nın 89/1-2-b, 62, 52/2, 53/6. CMK"un 231/5. maddeleri gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına

Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca itiraz kanun yoluna tabi bulunduğu, sanık müdafinin 01.02.2013 tarihindeki itirazı üzerine, itiraz merci olan Lüleburgaz 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 29.03.2013 tarih ve 2013/87 sayılı değişik iş nolu kararı ile itirazın reddine karar verilmiş olup, bu karara sanık müdafiinin 11.04.2013 tarihli dilekçe ile itirazı üzerine Lüleburgaz 1. Sulh Ceza mahkemesi tarafından 16.04.2013 tarihli ek karar ile dosyanın yeniden itirazen incelenmesi talebinin reddine karar verildiği ve bu karara karşı da sanık müdafiinin 12.06.2013 tarihli itirazlarının, Lüleburgaz 1. Asliye Ceza Mahkemesinin kararı kesin nitelikte bulunduğu, sonradan verilen kararın hukuki değerden yoksun olup, temyiz incelemesine konu hüküm bulunmadığından temyiz incelemesi yapılmasına yer olmadığına, mahalline iade edilmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 16/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.