A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı, davalıya ait işyerinde grafiker-reklam sorumlusu olarak çalışırken iş sözleşmesinin işverence haksız şekilde fesh edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti alacaklarının tahsilini, istemiştir. B) Davalı Cevabının Özeti: Davalı, davacının işten çıkarılmadığını, kıdem tazminatı alarak işten ayrılmak istediğini beyan ettiğini bunun üzerine kıdem tazminatının davacıya ödeneceğinin ihbar tazminatının ödenmeyeceğinin bildirildiğini, yıllık izinlerini kullandığını ayrıca davacıya 5.000,00 TL avans verilip bu miktardan 3.000,00 TL nin iade edilmediğini, olası davacı alacaklarından mahsup yapılması gerektiğini savunarak, davanın reddini istemiştir. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin 1475 Sayılı Yasanın 14/5 maddesi uyarınca emeklilik nedeniyle işten ayrıldığı, kıdem tazminatına hak kazandığı ancak ihbar tazminatına hak kazanmadığı, bir kısım yıllık izin alacağı da olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir. D) Temyiz: Kararı taraflar temyiz etmiştir. E) Gerekçe: 1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Davalı taraf, davacının işyerinde çalışırken 5.000,00 TL avans alıp 3.000,00 TL sini iade etmediğini belirtip bu miktarın davacının alacaklarından mahsubunu istemiştir. Davacı, konu ile ilgili Mahkemece alınan beyanında "... 5.000 TL nin tamamını iş akdinin feshinden önce davalıya iade ettim. Daha doğrusu 2.000 TL sini ödedim geriye kalan kısmını ise İbrahim Zengin ismindeki şirket sahibi şirket üzerinde emeğimin çok olduğunu söyleyerek bende kalmasını istedi. Muhasebeye talimat vererek 3.000 TL nin kesilmemesini istedi " şeklinde açıklama yaparak söz konusu 3.000,00 TL nin kendi uhdesinde olduğunu şirkete iade etmediğini açıklamıştır. Davacı iade etmeme gerekçesi olarak öne sürdüğü hususun ispatı için de bir delil sunmamıştır. Bu halde söz konusu miktarın davacının alacaklarından mahsubu gerekirken Mahkemece herhangi bir gerekçede yazılmadan mahsup yapılmaması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. F) Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 09/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.