Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/5634 Esas 2019/1976 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/5634
Karar No: 2019/1976
Karar Tarihi: 13.02.2019

Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/5634 Esas 2019/1976 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, görevi kötüye kullanma suçlamasıyla sanıkların yargılandığı bir davada, suçun sübut halinde olduğunu ve 765 sayılı TCK'nın 230 ve 240. maddelerindeki cezaların üst sınırını aştığını tespit etmiştir. Ancak, açıklanması geri bırakılan hükümlerin açıklanması suretiyle atılı suçtan mahkumiyetin gerçekleştiği anlaşılmıştır. Hükümler, 5237 sayılı TCK'nın 7/2 ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddeleri de gözetilmek suretiyle CMUK'nın 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. Ancak bu durum yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, sanıklar hakkında açılan kamu davaları 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri uyarınca zamanaşımı nedeniyle düşürülmüştür.
Kanun Maddeleri:
- 765 sayılı TCK'nın 230 ve 240. maddeleri
- 765 sayılı TCK'nın 102/4 ve 104/2. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nın 7/2 maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- CMUK'nın 321. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi

5. Ceza Dairesi 2014/5634 E. , 2019/1976 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Açıklanması geri bırakılan hükümlerin açıklanması suretiyle atılı suçtan mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Tebliğnamede isimlerine yer verilen sanıklar ..., ... ve .... hakkında bir temyiz talebi bulunmadığı gözetilerek yapılan incelemede;
Sanıklara yüklenen eylemlerin sübutu halinde ihmali ve icrai davranışlarla görevi kötüye kullanma suçlarını oluşturabileceği, bu suçların 765 sayılı TCK"nın 230 ve 240. maddelerinde öngörülen cezalarının üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen yedi yıl altı aylık asli ve ilaveli dava zamanaşımına tabi oldukları, suç ve inceleme tarihleri arasında hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve soruşturma izninin alınmasıyla ilgili durma süreleri eklendiğinde dahi bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından hükümlerin 5237 sayılı TCK"nın 7/2 ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddeleri de gözetilmek suretiyle CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanıklar hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 13/02/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.