Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2013/26093 Esas 2016/2000 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157, 62, 52/2, 53 ve 58/6-7. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, o yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, www.....com adlı internet sitesine 2000 model ... marka aracın satışı ile ilgili olarak ilan verdiği, katılanın da ilandaki telefon numarasını arayarak sanıkla irtibat kurduğu, sanığın kendisini ... olarak tanıttığı ve çocuk doktoru olduğunu söyleyerek katılanda güven telkin ettiği, aracın satımı konusunda 14.500 TL"ye anlaştıkları ve sanığın kapora istemesi nedeniyle katılanın sanığın bildirdiği hesap numarasına 1.000 TL havale gönderdiği, aracın teslim edilmemesi üzerine katılanın irtibat numarasını defalarca aramasına rağmen sanığa ulaşamadığı şeklindeki olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; o yer Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Bilişim sistemlerinin aynı anda birçok kişiye ulaşmasındaki çabukluk ve sağladığı kolaylığa dayanarak "www.....com" adlı internet sitesinde araç satışı için ilan vererek menfaat temin eden sanığın eyleminin, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 02.04.2013 gün ve 15-1293/111 sayılı kararında belirtildiği üzere, 5237 sayılı TCK"nın 158/1-f maddesinde düzenlenen "bilişim sistemlerinin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık" suçunu oluşturacağı gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde aynı kanunun 157/1. maddesi gereğince basit doladırıcılık suçundan hüküm kurulması,
Kabule göre de,
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin (1), (2) ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak, Anayasa Mahkemesi"nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E. 2014/140, K. 2015/85 sayılı kısmi iptal kararı, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden, bu yönde de değerlendirme yapılmaması,
Kanuna aykırı olup, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 23/02/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.