Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2016/606 Esas 2016/3462 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :AİLE MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki iştirak nafakası ve tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın nafaka yönünden kabulüne, tazminat yönünden reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı dilekçesi ile; davalı ile 2011 yılından bu yana gayri resmi olarak birlikte yaşadıklarını, kendisi hamile iken davalının kendisini terk ettiğini, bebeğinin 24.06.2014 tarihinde dünyaya geldiğini, şu an 7 aylık olduğunu, davalının bebeğini görmediğini, ihtiyaçlarını gidermediğini, kendisini mağdur ettiğini iddia ederek müşterek çocuk lehine aylık 500 TL iştirak nafakası ve ayrıca mağduriyetinden dolayı maddi ve manevi tazminatın tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı duruşmada; açılan davayı kabul etmediğini, kendisinin defalarca çocuğuna ulaşmaya çalıştığını, ancak ulaşma şansının olmadığını, ne zaman ulaşmaya çalıştıysa davacının kendisini karakola şikayet ettiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece; küçük yararına kararın kesinleşmesinden itibaren aylık 500 TL iştirak nafakası takdiri ile davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya kapsamına göre, tarafların bir süre gayri resmi nikâhla birlikte yaşadıkları ve bu birliktelikten 2014 doğumlu bir çocukları olduğu, daha sonra ayrıldıkları, çocuğun davacı anneyle kaldığı, çocuğun davalıyla soybağı ilişkisinin bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Evlilik haricinde doğan çocuk için babanın nafakayla yükümlü tutulabilmesi için, çocukla babası arasında soybağının kurulmuş olması zorunludur. Baba ile soybağı ise; tanıma, ana ile evlilik, hakim hükmü ve evlat edinme yoluyla kurulur (TMK. m.282).
Somut olayda; davalı ile çocuk arasında, kanunda gösterilen usullerden biriyle soybağı tesis edilmediği görülmektedir.
O halde; çocukla davalı baba arasında soybağı kurulmasına yönelik olarak dava açılıp açılmadığı araştırılarak, açılmışsa sonucunun beklenmesi, açılmadıysa gerekirse bu davayı açmak üzere davacıya süre verilerek öncelikle bu ön sorunun çözülmesi ve hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 09.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.