5607 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/28678 Esas 2016/6966 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/28678
Karar No: 2016/6966
Karar Tarihi: 09.05.2016

5607 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/28678 Esas 2016/6966 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hakkında Gümrük Yönetmeliği'ne muhalefet suçundan karar verildiğini belirten Asliye Ceza Mahkemesi'nin kararı temyiz edilmişti. Gümrük İdaresi'nin suçtan zarar görmediği gerekçesiyle davaya katılma hakkı bulunmadığına hükmedildi ve vekilinin temyiz talebi reddedildi. Ancak sanıkların temyiz itirazları kabul edildi ve TCK'nın 53. maddesi yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Maddede yer alan bazı bölümlerin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği hatırlatıldı ve madde'nin 3. fıkrası uyarınca sanıkların kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmelerine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiği vurgulandı. Sonuç olarak, TCK'nın 53. maddesinin uygulanması için belirtilen bu hususlar gözetilerek hüküm düzeltilerek onandı.

7. Ceza Dairesi 2014/28678 E. , 2016/6966 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya Muhalefet
HÜKÜM : Sanıklar hakkında hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I-Gümrük idaresi adına hazine vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde,
Sanıklarda ele geçen eşyanın niteliği ve eylem tarihine göre, sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasa"nın 8/4 maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu, Gümrük İdaresinin suçtan doğrudan zarar görmediği cihetle davaya katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK.nun 317.maddesi uyarınca REDDİNE,
II-Sanıkların temyiz taleplerinin incelenmesinde;
24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yazılı sanıkların kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nın 322.maddesi uyarınca, hükümden TCK.nın 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılması, yerlerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. , 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.