4733 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/28674 Esas 2016/6962 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/28674
Karar No: 2016/6962
Karar Tarihi: 09.05.2016

4733 sayılı Yasaya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/28674 Esas 2016/6962 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi'nin verdiği kararın özeti şöyledir: Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği hüküm, suçun 4733 sayılı Yasaya Muhalefet olduğu gerekçesiyle hükümlülük ve müsadere cezasını içermektedir. Gümrük İdaresi vekilinin temyiz talebi, suçtan doğrudan zarar görmediği için reddedilmiştir. Sanığın temyiz itirazları kabul edilmiş ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesindeki bazı bölümlerinin Anayasa Mahkemesi kararıyla iptal edilmesi nedeniyle, hükmün düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. 5237 sayılı TCK'nın 53/1-2-3 madde fıkraları göz önünde bulundurularak yeniden değerlendirilmesi gereken kanun maddeleridir.
7. Ceza Dairesi         2014/28674 E.  ,  2016/6962 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : 4733 sayılı Yasaya Muhalefet
    HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

    Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
    I-Gümrük İdaresi adına hazine vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde,
    Sanıkta ele geçen eşyanın niteliği ve eylem tarihine göre, sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasa"nın 8/4 maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu, Gümrük İdaresi"nin suçtan doğrudan zarar görmediği cihetle davaya katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK.nun 317.maddesi uyarınca REDDİNE,
    II-Sanığın temyizine göre yapılan incelemede;
    24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
    Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nın 322.maddesi uyarınca, hükümden TCK.nın 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. , 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.