Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/11243 Esas 2020/185 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11243
Karar No: 2020/185
Karar Tarihi: 15.01.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/11243 Esas 2020/185 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 37. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 02.05.2019 tarihli kararıyla, sanık hakkında silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan mahkumiyet kararı verildi. Mahkeme, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca sanığa 7 yıl 18 ay hapis cezası verdi. Ancak TCK'nın 62. maddesi uyarınca cezanın 1/6 oranında indirilerek, 6 yıl 13 ay hapis cezasına çevrilmesi gerektiği halde yanlış hesaplama yapılarak cezanın 5 yıl 25 ay olması eksik ceza tayini olarak kabul edildi. Sanık ve müdafiatinin temyiz dilekçelerinde iddia ve savunmaları dikkate alındı ancak CMK'nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davası esastan reddedilerek hükmün onanmasına karar verildi. Kanun maddeleri; TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 62, 53, 58/9, 63. maddeleri.

16. Ceza Dairesi 2019/11243 E. , 2020/185 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : İstanbul 37. Ağır Ceza Mahkemesinin 02.05.2019 tarih
ve 2018/208 - 2019/183 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 62,
53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına
ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanık hakkında silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddesi uygulanarak tayin edilen 7 yıl 18 ay hapis cezasından TCK"nın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken sonuç cezanın 6 yıl 13 ay hapis cezası olarak belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde 5 yıl 25 ay olarak hatalı hesaplanması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği
ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın İstanbul 37. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 15.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.