Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/5767 Esas 2020/8634 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/5767
Karar No: 2020/8634
Karar Tarihi: 10.09.2020

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/5767 Esas 2020/8634 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, suçlu tarafından yapılan yararlanmanın karşılıksız kalmış olmasına rağmen, katılan kurumun zararının tamamen tazmin edilmesi halinde ceza verilmemesi gerektiği ortaya konulmuştur. Karara göre, 6352 sayılı Kanun'un yürürlüğe girdiği tarihten önce işlenen suçlar için ceza verilmemesi gerektiği ve suç tarihinin 04/01/2012 olduğu belirlenerek yapılan incelemede, sanığın eyleminin TCK'nın 163/1. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu ancak sanığın zararın tazmin ettiği göz önünde bulundurularak cezalandırılmasına yer olmadığına karar verilmiştir. Kararda, kanun maddeleri olarak TCK'nın 168. maddesi (5. fıkra), 73. maddesi, CMK'nın 223/4-a maddesi, 6352 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesi (2. fıkra) ve 5271 sayılı CMK'nın 223/4-a maddesi yer almaktadır.

2. Ceza Dairesi 2020/5767 E. , 2020/8634 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Düşme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
6352 sayılı Kanun"un yürürlüğe girmesinden sonra işlenen suçlardan dolayı TCK"nın 168. maddesinin aynı Kanun ile eklenen 5. fıkrasında, zararın soruşturma tamamlanmadan giderilmesi halinde kamu davası açılmayacağı öngörülmüş ise de, 6352 sayılı Kanun"un yürürlüğe girdiği 05/07/2012 tarihinden önce işlenen suçlar yönünden anılan Kanun"un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca kovuşturma sırasında ya da hüküm verildikten sonra zararın tamamen tazmin edilmesi halinde etkin pişmanlık nedeniyle CMK"nın 223/4-a maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği ve suç tarihinin 04/01/2012 olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden sanığın eyleminin TCK"nın 163/1. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğundan, bu suçtan dolayı kovuşturmanın TCK’nın 73. maddesi uyarınca şikayete tabi olduğundan ve müşteki kurumun şikayetinden vazgeçmiş olduğundan bahisle yazılı şekilde düşme kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Kanun"un geçici 2/2.maddesi uyarınca sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nın 223/4-a maddesine göre CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 10/09/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.