4733 sayılı yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/28735 Esas 2016/6945 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/28735
Karar No: 2016/6945

4733 sayılı yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/28735 Esas 2016/6945 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 4733 sayılı yasaya muhalefet suçundan mahkûm olan sanığın temyiz başvurusunu değerlendirmiş ve yerel mahkemenin verdiği hükümde eksiklik olduğunu düşünerek, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin yeniden değerlendirilmesi gerektiğine karar vermiştir. 1. fıkrasının (c) bendinde belirtilen koşullu salıverilme hükmü, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunma durumuna bağlı tutulmuş, ancak altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ceza infazı tamamlanana kadar yoksun bırakılması gerekmektedir. Buna rağmen yerel mahkeme, bu hususu gözetmeksizin hüküm vermiştir. Bu nedenle mahkeme, söz konusu bölümün çıkarılması ve iptal edilen hususların gözetilerek 5237 sayılı TCK'nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbik edilmesi gerektiğini belirterek hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermiştir. Kararda bahsedilen kanun madde ve fıkraları şunlardır: 4733 sayılı yasa, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 53/1-2-3 maddeleri, 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi.

7. Ceza Dairesi 2014/28735 E. , 2016/6945 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ ............. 1. Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere
Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1 maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca, hükümden TCK"nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK’nin 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/05/2016 günü oybirliğiyle karar verildi.