10. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/14573 Karar No: 2015/4195 Karar Tarihi: 09.03.2015
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/14573 Esas 2015/4195 Karar Sayılı İlamı
10. Hukuk Dairesi 2014/14573 E. , 2015/4195 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi : İş Mahkemesi Dava, faiz alacağı istemine dayalı itirazın iptali ile inkar azinatı istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hükmün, davalı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi .....tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi. 21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun, katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2014 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1.890,00 TL olarak değiştirmiştir. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkâr) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz. Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının saptanmasında alacağın tamamının gözetilmesi; tümü dava konusu yapılan bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi delaletiyle, mülga 1086 sayılı Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu’nun 427’nci maddesi hükmü gereğidir. Somut olayda, davaya konu edilen tirazın 2855,78 TL olması ve mahkemece devamına karar verilen takip tutarının 1170,33 TL olması karşısında, kabul edilen tutarın yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna başvurulması miktar itibariyle mümkün değildir. Hâl böyle olunca, davalının temyiz dilekçesinin miktar itibariyle, kesinliği nedeniyle reddi gerekir. S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, 09.03.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.