Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/16576 Esas 2022/4435 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Sanık ... hakkında hakkında kurulan hükme ilişkin temyiz incelemesinde;
CMK.nın 42/1. maddesi uyarınca eski hale getirme talebini değerlendirerek kabulüne ya da reddine dair karar verme yetkisi Yargıtay'a ait bulunmasına rağmen yerel mahkemece bu istemle ilgili olarak verilen kararların hukuken geçersiz olduğu belirlenip, eski hale getirme ve temyiz talebinin reddine ilişkin ek karar ve bu ek karara yapılan itirazın değerlendirildiği değişik iş kararının hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın, yokluğunda verilen hükmün, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi gereğince savunmasının alındığı talimat duruşmasında son bildirdiği adrese gönderildiği ancak; sanığın adresten ayrıldığından bahisle iade döndüğü, bu sefer tebligat parçası üzerinde adresin MERNİS adresi olduğu belirtilerek sanığın MERNİS adresine gönderildiği ve 09.10.2015 tarihinde usulüne uygun olarak Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesine göre tebligat işleminin gerçekleştirildiğinden bir haftalık temyiz süresinin bu tarihten itibaren başlaması gerektiği cihetle;
Yokluğunda verilen ve usulüne uygun 09.10.2015 tarihinde tebliğ edilen hükmü, CMUK.nın 310. maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süreden sonra 21.02.2019 tarihinde temyiz eden sanığın eski hale getirme ile birlikte temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II- Sanık ... hakkında hakkında kurulan hükme ilişkin temyiz incelemesinde;
CMK.nın 42/1. maddesi uyarınca eski hale getirme talebini değerlendirerek kabulüne ya da reddine dair karar verme yetkisi Yargıtay'a ait bulunmasına rağmen yerel mahkemece bu istemle ilgili olarak verilen kararların hukuken geçersiz olduğu belirlenip, eski hale getirme ve temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararının hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın, yokluğunda verilen hükmün, 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi gereğince savunmasının alındığı talimat duruşmasında son bildirdiği adrese gönderildiği ancak; sanığın adresten ayrıldığından bahisle iade döndüğü, bu sefer gerekçeli kararın sanığın savunmasının alındığı sırada bildirdiği adresine Tebligat Kanunu'nun 35. maddesine göre tebliğ edildiği ancak Tebligat Kanunu'nun 35/2. maddesine göre sanığın daha önceden tebligat yapılan adresine Tebligat Kanunu'nun 35. maddesine göre yapılan tebliğin geçerli olabilmesi için adres kayıt sisteminde adresinin tespit edilememiş olmasının gerektiği, mahkemece bu hususta araştırma yapılmadan sanığa yapılan tebliğin usulsüz olduğu, sanığın öğrenme üzerine yaptığı eski hale getirme ve temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Aynı suç işleme kararının icrası kapsamında mağdura ait kredi kartıyla farklı zaman dilimlerinde birden fazla nakit çekim işlemi gerçekleştirmesi karşısında; sanık hakkında TCK.nın 43. maddesinde düzenlenen zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 15.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.