Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/13643 Esas 2019/345 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 30/10/2015 gününde verilen dilekçe ile haksız eylemden kaynaklanan manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 18/07/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız fiil nedeniyle uğranılan manevi zararın giderilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı; davalı ile arasında mevcut bulunan bir olay sebebiyle ifade vermek üzere aracına binerken davalının tehditlerde bulunduğunu ve arkasından tükürdüğünü, davalının haksız eylemleri nedeniyle kişilik haklarının zedelendiğini belirterek uğradığı manevi zararın tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece; taraflar arasında meydana gelen olaylara davacının sebep olduğu, meydana gelen olaylar nedeni ile ruh bütünlüğünün bozulmadığı ve normal yaşamına devam ettiği gerekçesiyle manevi tazminat isteminin reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğindeki ... 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2014/487 esas ve 2015/341 karar sayılı dosyasında davalının davacıya yönelik hakaret ve tehdit eylemleri nedeniyle cezalandırılmasına karar verildiği ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği anlaşılmaktadır. Her ne kadar hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı bağlayıcı değilse de toplanan tüm deliller, ceza dosyası içeriği ve tanık beyanları bir bütün halinde değerlendirildiğinde, davalının davacıya yönelik tehdit ve hakaret eylemlerini gerçekleştirdiği anlaşılmaktadır.
Olayların meydana geliş şekli ve tahrik hususunun tazminatın belirlenmesinde dikkate alınması gerektiği, kişinin normal yaşamına devam etmesinin, kişilik haklarına saldırıda bulunmadığı anlamına gelmeyeceği göz önünde tutulmalıdır.
Şu durumda; 6098 sayılı Borçlar Kanunu 58. maddesi gereğince uygun bir miktar manevi tazminata karar verilmesi gerekirken manevi tazminat isteminin reddi doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın açıklanan nedenlerle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 24/01/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.