Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/14363 Esas 2015/844 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/14363
Karar No: 2015/844
Karar Tarihi: 22.01.2015

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/14363 Esas 2015/844 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2013/14363 E.  ,  2015/844 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği düşünüldü:

    -K A R A R-

    Davacılar vekili davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu aracın, müvekkillerinden ... ve ..."in içinde yolcu olarak bulunduğu müvekkil ... idaresindeki araca çarparak müvekkillerinin yaralanmasına sebebiyet verdiğini ileri sürerek, davacı ... için 2.500,00 TL, ... için 4.000,00 TL ve ... için 2.500,00 TL manevi tazminatın 21.11.2008 kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalılar vekili, müvekkili ..."nın kazanın meydana gelmesinde kusurunun olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre davanın kısmen kabulü ile davacılardan ... ve ... için ayrı ayrı 1.500,00"er TL, davacı ... için 2.000,00 TL manevi tazminatın, kaza tarihi 21.11.2008"den itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Dava, trafik kazasından kaynaklanan manevi tazminat istemine ilişkindir.
    1-Davalılar vekilinin davacılar ... ve ... yönünden hükmedilen manevi tazminata ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde;
    6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 TL"na çıkartılmıştır. Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verilmiş olup davacı ... ve ... için ayrı ayrı kabulüne karar verilen 1.500,00"er TL tazminat yönünden karar kesin niteliktedir.Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Davalılar vekilinin davacı ... yönünden hükmedilen manevi tazminata ilişkin temyiz isteminin incelenmesinde; Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalılar vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ:Yukarıda (1)numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin davacılar ... ve ..."e yönelik temyiz isteminin hükmün kesin olması nedeni ile reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin davacı ..."e yönelik tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, ve aşağıda dökümü yazılı 51,12 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılardan alınmasına 22.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.