4733 sayılı Yasa

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/23407
Karar No: 2016/6910

4733 sayılı Yasa"ya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/23407 Esas 2016/6910 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 4733 sayılı yasaya muhalefet suçundan dolayı sanığa verilen hükmü incelemiş ve bazı eksiklikler tespit etmiştir. Sanığın adresine yapılan tebligatın birisi usulsüz olduğu için süresinde temyiz istemi yapılmamıştır. Ayrıca, sigara satışı yapanlar arasında eşitlik sağlamak ve cezanın adil olması için asgari ve azami had aralığında bir temel ceza belirlenmesi gerektiği vurgulanmıştır. Sanık hakkındaki hapis cezasına TCK'nun 62. maddesi gereği indirim yapılması gerektiği belirtilmiştir. Ancak, taksit aralıkları belirtilmemiş ve koşullu salıverilmesine karar verildiği halde belirli hak ve yetkilerinden yoksun bırakılması gerekenlerin belirtilmediği için hüküm yasaya aykırı olarak değerlendirilmiştir. Son olarak, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, kararda bir düzenleme yapılması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 4733 sayılı yasa
- TCK'nun 62. ve 53. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 52/4. maddesi.

7. Ceza Dairesi 2014/23407 E. , 2016/6910 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasa"ya Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın mernis adresine 11/02/2012 tarihinde Tebligat Kanunu"nun 21.maddesine göre yapılan tebligatın usulsüz olduğu 08/03/2013 tarihinde aynı adrese yapılan tebligatın usulüne uygun olup sanığın temyiz isteminin süresinde bulunduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
1-Dava konusu edilen ve ele geçirilen sigaraların 235 karton olduğu nazara alındığında, cezaların şahsiliği ve uygulama birliğinin sağlanması bakımından daha çok miktarda satış yapanlarla suça konu miktarda sigara satışı yapanlar arasında asgari ve azami had aralığında hakça oranda bir temel ceza belirlenmesi gerekirken dosya içeriğine uygun düşmeyen gerekçeyle asgari hadden uzaklaşılarak fazla miktarda ceza tayini,
Kabule göre de;
2- Sanık hakkında hükmolunan 2 yıl 6 ay hapis cezasından TCK"nun 62. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim yapılırken sonuç hapis cezasının 2 yıl 1 ay hapis cezası yerine 1 yıl 13 ay hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle eksik ceza tayini,
3- 5237 sayılı TCK"nun 52/4.maddesi hükmüne aykırı olarak ve infazda tereddüt oluşturacak şekilde taksit aralıklarının belirtilmemesi,
4- 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yatkelerden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
5- Hükümden sonra 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 saılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle bir karar verilmesinin gerekmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 23/03/2016 günü oybirliğiyle karar verildi.