Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/5548 Esas 2022/4406 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Sanık hakkında 13.02.2014 tarihinde işlendiği kabul edilerek tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin yapılan incelemesinde;
5271 sayılı CMK.nın 225/1. maddesinde öngörülen düzenlemeye göre, hükmün ancak iddianamede unsurları gösterilen suça ilişkin fiil ve fail hakkında verilebileceği; 11.04.2014 tarihli iddianamedeki anlatım ve nitelendirmeye göre, sanık hakkında 13.02.2014 tarihli olay hakkında sadece yaralama suçundan dava açıldığı, tehdit suçundan 5271 sayılı CMK.nın 170. maddesine uygun olarak açılmış bir dava bulunmadığı, hükmün konusunun iddianamede gösterilen eylemlerle sınırlı olduğu dikkate alınmadan, tehdit suçundan mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle CMK.nın 225/1. maddesine aykırı davranılması,
2-Sanık hakkında 14.02.2014 tarihinde işlendiği kabul edilen tehdit ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan verilen hükümlerin temyiz incelemesinde;
Tehdit ve kasten yaralama eylemlerinin Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun unsuru olduğu ayrı bir suç olarak değerlendirilmeyeceği, 5237 sayılı Kanunun 44. maddesi uyarınca en ağır cezayı gerektiren kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan hüküm kurulması gerektiği cihetle;
Somut olayda sanığın mağdure ve altı yaşındaki oğlu ...'i hukuki anlamda tek fiille tehdit edip araca bindirdiği, araç içinde her iki mağduruda basit tıbbı müdahaleyle giderilebilir şekilde yaralayıp araçtan indirdiği, sanığın tek fiille birden fazla mağdura karşı cebir ve tehdit ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işlediği anlaşılmakla eylemine uyan TCK.nın 109/2, 109/3-f, 43/2. maddeleri uyarınca tek hüküm kurulması gerekirken mağdur ...'in hükme konu edilmediği gibi fiilinde vasıf yönünden bölünerek yaralama, tehdit ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından ayrı ayrı hükümler kurulması suretiyle CMK.nın 225/1. maddesine aykırı davranılması;
Yasaya aykırı, sanık ve katılan ... vekilinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.