15. Ceza Dairesi 2013/21705 E. , 2016/1933 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık, sahtecilik
HÜKÜM : Sanık ... hakkında;
Dolandırıcılık suçundan, TCK’nın 158/1-e, 43, 168/2, 52/2 ve 53. maddeleri uyarınca mahkûmiyet
Özel belgede sahtecilik suçundan, TCK’nın 207/1, 43 ve 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Sanıklar ..., ..., ..., ... ve ... haklarında beraat
Sanıklardan ..., ..., ..., ... ve ...’ın resmi belgede sahtecilik; ...’ın nitelikli dolandırıcılık ve özel belgede sahtecilik suçlarından mahkûmiyetine ilişkin hükümler, şikayetçi vekili ile sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü.
14.02.2011 tarih ve 27846 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6110 sayılı Kanun’un 8. maddesi ile değişik 2797 sayılı Yargıtay Kanunu’nun Ceza Dairelerinin görevlerini düzenleyen 14. maddesinin 3. fıkrasının (a) bendinde; “Daireler arasındaki işbölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir” (b) bendinde de; “Çeşitli suçlara ait davalarda, suçların en ağırını incelemeye yetkili olan daire görevlidir” hükmüne yer verilmiştir.
Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun istikrarlı kararlarıyla sürdürülen uygulamaya göre, çeşitli suçlara ilişkin açılan davalardan en ağırı saptanırken, hapis cezasının üst sınırı daha fazla olan suça ilişkin dava, daha ağır olarak kabul edilmeli, üst sınırların eşit olması halinde bu kez alt sınırı daha fazla hapsi gerektiren suça ilişkin davanın, daha ağır olduğu sonucuna varılmalıdır.
İncelenen dosya içeriğine göre;
Serbest muhasebecilik yapan sanık ...’ın, diğer sanıkları çalışmadıkları halde, muhasebeciliğini yürüttüğü kişilerin işyerlerinde çalışıyor olarak göstermek suretiyle düzenlediği sahte belgelerle kurumu zarara uğrattığının iddia edilmesi karşısında, adı geçen sanığın eylemlerinin sübutu halinde 3568 sayılı Serbest Muhasebecilik ve Mali Müşavirlik Kanunu’nun 47. maddesi uyarınca 5237 sayılı TCK"nın 204/2. maddesinde düzenlenen suçu oluşturacağı gözetildiğinde;
Temyiz incelemesine konu suçlardan iddianamede anlatılan resmi belgede sahtecilik suçunun cezasının, suç tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK"nın 204/2. maddesinde 3 yıldan 8 yıla kadar hapis; dolandırıcılık suçunun ise aynı kanunun 158/1-e-son maddesi uyarınca 3 yıldan 7 yıla kadar hapis cezasından ibaret olduğu gözetildiğinde;
İddianamedeki anlatıma göre, Yargıtay Kanunu’nun değişik 14.maddesi gereğince temyiz inceleme görevinin Yüksek (11.) Ceza Dairesi"nin görevi dâhilinde olduğundan dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili Daireye sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine, 22.02.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
