Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/5726 Esas 2022/4510 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik katılan ...'in temyiz talebinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK.nın 231/12. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar itiraza tabi olup temyiz yasa yoluna başvurulması olanaklı bulunmadığından; katılanın isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 317. maddesi gereğince REDDİNE, mercide yanılma nedeniyle CMK.nın 264. maddesi gözetilerek katılanın isteminin itiraz olarak kabulüyle gereğinin mahallinde yerine getirilmesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2- Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik katılan ...'in temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın aşamalarda alınan istikrarlı savunmasını destekleyen mağdurun 18.09.2013 tarihli mahkeme beyanı ve 04.02.2013 tarihli işyeri güvenlik kamerası görüntü inceleme tutanağına göre; sanığın olay gecesi alışveriş yapmak üzere mağdurun marketine diğer sanıklarla girdiği ve olayın ani gelişerek sanık ... ile mağdurun tartışıp, ...'ın mağduru darp ettiği, diğer sanık ...'in ise işyeri kapısı önünde durarak mağdurun dışarıya kaçmasına engel olduğu, ...'ın ise tarafları ayırmaya çalıştığı ve sanık ...'ın bu duruma kızarak ...'a kafa atması sonrasında marketten ayrıldıkları anlaşılmakla; mahkemenin kabul ve uygulamasında isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki 2 numaralı paragrafın a bendindeki sanık ... ile ilgili bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Mahkemece, kanıtlar değerlendirilip gerektirici nedenleri açıklanmak suretiyle verilen beraat kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan katılanın suçun sübutuna, usul ve yasaya aykırı karar verildiğine yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
3- Sanıklar ..., ... ve ... haklarında konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan, sanık ... hakkında hakaret ve tehdit suçlarından kurulan hükümlere yönelik katılan ...'in temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanıklara yüklenen suçların yasa maddesinde öngörülen cezalarının türü ve üst sınırı itibariyle 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e maddesinde belirlenen 8 yıllık olağan dava zamanaşımının, zamanaşımını kesen son işlem olan sanıkların savunmalarının alındığı 18.09.2013 tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılanın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanıklar hakkında açılan kamu davalarının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e ve CMK.nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE,
4- Sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik katılan ... ve sanık müdafinin temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Tüm dosya kapsamına göre; sanık ... ve diğer sanıklar ... ile ...'un olay gecesi 23:40 sıralarında mağdurun işlettiği markete girdikleri, mağdurun oturduğu kasa önünde ayağa kalkarak sanıkları müşteri olarak karşıladığı, ancak ...'ın mağdurun kafasına yumrukla vurup "sen hükümet konağında benim yüzüme güldün" dediği, mağdurun kasa önündeki masanın üzerinden atlayıp kapıya doğru koşup kaçmaya çalıştığı esnada sanık ...'ın kapı önünde durarak buna engel olduğu, diğer sanık ...'ın araya girip ...'ın kolundan tuttuğu, ...'ın bu duruma sinirlenip ...'a kafa attığı ve ...'ın mağdura yönelik "daha önce burada çalışan kokoreççiyi nasıl ortadan kaldırdıysam seni de ortadan kaldıracağım" diyerek işyerinden ayrıldıkları anlaşılmakla; sanık ...'ın eyleminin 5237 sayılı TCK.nın 109/2. maddesi kapsamında cebir, tehdit kullanmak suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, temel cezanın TCK.nın 109/1. maddesi üzerinden tayin edilmesi,
Yasaya aykırı, katılan ... ve sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın
8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 16.03.2022 gününde oyçokluğuyla karar verildi.


KARŞI DÜŞÜNCE

Olay tarihinde saat 23:40 sıralarında sanıklar ..., ... ve ...’ın katılan ...’e ait tekel ürünleri satışı yapan işyerine gittikleri, sanık ...’ın işyerine dışarıdan girecek olan kişileri engellemek amacıyla işyeri önünde kaldığı, diğer sanıklar ... ve ...’ın işyerine girdikleri, sanık ... ile katılan arasında geçmişte yaşanan bir olay nedeniyle tartışma çıktığı, katılanın kendisine ait işyerinden dışarıya çıkmak istemesine rağmen sanıklar ... ve ...’ın engelledikleri, hatta sanık ...’ın katılanı itekleyerek masanın olduğu yere götürdüğü, ancak sanık ...’ın katılana karşı şiddete başvurması ve bu şiddeti sürdürmeye devam etmesi üzerine sanıklar ... ve ...’ın da anlaşmazlığa düştükleri ardından sanık ...’ın sanık ...’a kafa attığı olay anına ait kamera izleme tutanakları ve tüm dosya kapsamı ile sabittir. Her ne kadar sanık ...’ın diğer sanık ...’a kafa atması nedeniyle ... yönünden kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan ötürü beraat kararı verilmiş ise de, baştan itibaren diğer sanıklarla birlikte eylem ve fikir birliği içerisinde hareket eden sanık ...’un kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan ötürü mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğini düşündüğüm için sayın çoğunluğun görüşüne bu yönden katılmıyorum. 16.03.2022