Yargıtay - Defter ve belge gizlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/3220 Esas 2020/6042 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3220
Karar No: 2020/6042
Karar Tarihi: 20.10.2020

Defter ve belge gizlemek - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/3220 Esas 2020/6042 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, şikayetçi kurumun temyiz talebinin reddedildiğini ve sanık müdafinin temyiz talebi süresinde olduğunu belirtti. Yargılamanın hukuka uygun şekilde yapıldığı ve delillerin doğru biçimde değerlendirildiği, sanığın suçu işlediği tespit edildiği ve yaptırımların doğru biçimde uygulandığı sonucuna varıldığı için kararın onandığı ifade edildi. Kanun maddeleri olarak, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi ve CMK'nin 237 ve devam eden maddeleri ilgili görülmüştür.

11. Ceza Dairesi 2020/3220 E. , 2020/6042 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belge gizlemek
HÜKÜM : Mahkumiyet
1-Şikayetçi vekilinin sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelemesinde;
Duruşma gün ve saatini bildirir, içinde iddianame sureti de yer alan usulüne uygun şekilde düzenlenmiş "çağrı kağıdı"nın yine usulüne uygun biçimde 04/09/2014 tarihinde şikayetçi kurum vekiline tebliğ edildiği halde duruşmalara iştirak etmeyen, CMK"nin 237 ve devam eden ilgili maddeleri uyarınca kamu davasına katılmayan ve "katılan" sıfatını kazanmayan şikayetçi kurum adına vekilinin 29/11/2010 havale tarihli dilekçesiyle vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 317.maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık müdafinin sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelemesinde;
Koronavirüs (COVID-19) salgını ile mücadele kapsamında daha önce yasal sürelerin 7226 sayılı ve 25 Mart 2020 tarihli Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun ile 30 Nisan 2020 tarihine kadar uzatıldığı, 30 Nisan 2020 tarihli Yargı Alanındaki Hak Kayıplarının Önlenmesi Amacıyla Getirilen Durma Süresinin Uzatılmasına Dair Cumhurbaşkanı Kararı ile yasal sürelerin durma tarihinin 15 Haziran 2020 tarihine kadar uzatıldığı dikkate alındığında sanık müdafinin temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldığından tebliğnamedeki temyiz talebinin süre yönünden reddi gerektiğine dair görüşe iştirak edilmemiştir.

Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiile uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümde bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanık müdafinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA, 20.10.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.