(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


4733 sayılı Tütün ve Alkol Piyasası Kanununa muhalefet suçundan hükümlü ..."nin, Adana 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/04/2013 tarihli ve 2012/1343 esas, 2013/719 sayılı Kararı ile verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının infazı sırasında, denetimli serbestlik hükümlerinden yararlanma talebinin kabulü ile cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak infaz edilmesine ilişkin Adana 1. İnfaz Hâkimliğinin 10/05/2016 tarihli ve 2016/1806 esas, 2016/1790 sayılı Kararını müteakip, sanığın denetimli serbestlik tedbiri yükümlülüklerine uymamakta ısrar ettiğinden bahisle denetimli serbestlik tedbiri uygulanmak suretiyle infaz kararının kaldırılarak kapalı ceza infaz kurumuna iadesi talebinin kabulü ile hükümlünün kapalı ceza infaz kurumuna gönderilmesine dair Adana 1. İnfaz Hakimliğinin 02/11/2016 tarihli ve 2016/4378 esas, 2016/4754 sayılı Kararının infazı sırasında, hükümlünün sonradan kesinleşerek infaza verilen Adana 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/06/2013 tarihli ve 2012/2154 esas, 2013/1226 karar sayılı ilâmı ile hükmedilen 1 yıl 8 ay hapis cezası ile halen infaz edilmekte olan Adana 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/04/2013 tarihli ve 2012/1343 esas, 2013/719 sayılı Kararına konu olan 1 yıl 8 ay hapis cezalarının 2 yıl 16 ay hapis cezası olarak toplanmasına dair Adana 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/01/2017 tarihli ve 2017/20 değişik iş sayılı içtima Kararı sonrasında, hükümlünün açık ceza infaz kurumuna ayrılma talebinin reddine ilişkin Adana 1. İnfaz Hâkimliğinin 28/09/2017 tarihli ve 2017/5252 esas, 2017/5068 sayılı Kararına yönelik itirazın reddine dair mercii Adana 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/10/2017 tarihli ve 2017/1245 değişik iş sayılı Kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre, hükümlü hakkında Adana 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/04/2013 tarihli ve 2012/1343 esas, 2013/719 sayılı Kararı ile verilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının koşullu salıverilme tarihine kadar olan kısmının denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak infaz edilmesi sırasında, denetimli serbestlik yükümlülüklerini ihlâl eden hükümlünün şartla tahliye tarihine kadar kapalı ceza infaz kurumuna iadesi yönünde karar tesis edildiği, hükümlü hakkındaki sonradan kesinleşerek infaza verilen ilamın hükümlünün kapalı ceza infaz kurumuna iadesi yönündeki 02/11/2016 tarihli karar sonrasında Adana 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/01/2017 tarihli ve 2017/20 değişik iş sayılı içtima kararı ile 2 yıl 16 ay hapis cezası olarak toplandığı, hükümlü hakkında iş bu içtima kararı sonrasında yeniden müddetname düzenlendiği ve şartla tahliyesinin 24/12/2018 tarihi olarak belirlendiği, hükümlünün açığa ayrılma talebi, içtima kararı üzerinden tespit edilen şartla tahliye edileceği tarihe kadar kapalı ceza infaz kurumunda bulunması gerektiğinden bahisle ret edilmiş ise de, Yargıtay 7. Ceza Dairesinin 2014/21345 esas, 2014/20587 sayılı Kararında belirtilen " ...kapalı ceza infaz kurumuna iade edilmesinden sonra hükümlünün işlemiş olduğu başka suçlardan dolayı kesinleşerek gelen ilâmların 5275 Cezaların İnfazı Hakkında Kanunun 107. maddesi kapsamında yapılan içtiması sonucu elde edilen toplam 8 yıl 6 ay hapis cezasına ilişkin, Açık Ceza İnfaz Kurumlarına Ayrılma Yönetmeliğinin 6/1-a ve 6/2-a maddelerinde belirtilen yasal sürelerin dolmuş olması ve 5275 sayılı Kanunun 99. maddesindeki "Bir kişi hakkında hükmolunan herbir ceza diğerinden bağımsızdır, varlıklarını ayrı ayrı korurlar. Ancak, bir kişi hakkında başka başka kesinleşmiş hükümler bulunur ise, 107 nci maddenin uygulanabilmesi yönünden mahkemeden bir toplama kararı istenir." şeklindeki yasal düzenleme ile 5275 sayılı Kanunun 107. maddesinde yer alan cezaların içtimai müessesesinin şartlı tahliye süresinin hesaplanmasına yönelik olması, kapalı infaz kurumuna iade kararının bu kararın verildiği ilâm dışındaki 5275 sayılı Yasanın 107. maddesi gereğince şartlı tahliye süresinin hesaplanmasına yönelik içtima edilecek diğer ilâmlar açısından açığa ayrılma yönetmeliği kapsamında "açığa ayrılmaya engel bir durum" teşkil edeceğine dair hükümlü aleyhine değerlendirme yapmayı gerektirir yasal bir düzenlemenin bulunmadığı" şeklindeki açıklamalara nazaran, kapalı ceza infaz kurumuna iade kararının denetimli serbestlik tedbiri ile infaz edilen ilâma ilişkin olarak uygulanması gerektiği, hükümlünün sonradan kesinleşerek gelen ilâmı yönünden açığa ayrılma şartlarını taşıması halinde kapalıya iade kararının engel bir durum yaratmayacağı gözetilmeksizin, itirazın kabulü yerine yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 26/04/2018 gün ve 94660652-105-01-11259-2017-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının tebliğnamesi ile Dairemize ihbar ve dava evrakı gönderilmekle, incelenerek gereği düşünüldü;
TÜRK MİLLETİ ADINA
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden, Adana 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 17/10/2017 tarihli ve 2017/1245 değişik iş sayılı Kararının 5271 sayılı CMK"nİn 309. maddesi uyarınca kanun yararına BOZULMASINA, diğer işlemlerin yapılabilmesi için dosyanın Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04/03/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.