Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/16056 Esas 2022/4495 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi


Gereği görüşülüp düşünüldü:
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7, 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un 9. maddeleri karşısında; sanığa yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu suç tarihinde yürürlükte bulunan ve lehe olan 765 sayılı TCK.nın 102/3. ve 104/2. maddelerinde belirlenen 15 yıllık olağanüstü dava zamanaşımı süresinin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin 05.05.2010 tarihli kararın kesinleşme tarihi olan 14.09.2010 ile denetim süresi içerisinde işlenen ihbara konu Edirne 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 26.02.2019 gün ve 2016/327 Esas sayılı dosyasına konu ikinci suçun işlendiği 27.04.2014 tarihleri arasında duran 3 yıl 7 ay 13 günlük süre nazara alındığında, hüküm ve inceleme tarihi itibarıyla dolmadığı gibi denetim süresi içerisinde işlenen İzmir 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 23.06.2014 gün ve 2013/401 Esas 2014/230 Karar sayılı ihbarına konu diğer dava dosyasında suç tarihinin 16.08.2012 olduğu ancak UYAP kayıtlarının tetkikinde bu dosyada sanık hakkında hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün ise sanığın temyizi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 05.02.2019 gün ve 2016/2147 Esas, 2019/743 Karar sayılı ilamı ile bozulduğu ve henüz kesinleşmediği bu nedenle hükmün açıklanmasına esas alınamayacağı anlaşılmakla; Tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Bozmaya uyularak, yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve
uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre; sanık müdafinin temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddiyle hükmün ONANMASINA, 16.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.