Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/17390
Karar No: 2015/31454
Karar Tarihi: 05.11.2015

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/17390 Esas 2015/31454 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi         2014/17390 E.  ,  2015/31454 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : İSTANBUL 13. İŞ MAHKEMESİ
    TARİHİ : 26/12/2013
    NUMARASI : 2012/285-2013/837


    Y A R G I T A Y K A R A R I

    A) Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili özetle, davacının davalı işyerinde 2005 yılı Ağustos ayında çalışmaya başladığını ve 21.01.2012 tarihinde işten haksız bir şekilde çıkarıldığını, oto yıkamacı olarak görev yapan davacı işçinin hafta içi 08.30-18.00, Cumartesi günleri ise 08.30-17.00 saatleri arasında çalıştığını, tüm resmi bayramlarda ve yılbaşında görev yaptığını, fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini, en son aldığı net ücretin 750,00.-TL olduğunu, davacı işçinin 19.01.2012 tarihinde servise binerek şoförün yanındaki koltuğa oturduğunu, yanına gelen Birol Çokyiğit"in davacı işçiye o koltukta oturduğu için hakaretlerde bulunduğunu ve kendisinin oto yıkamacı parçası olduğunu söylediğini ve davacı işçinin uyarması üzerine söz konusu şahsın davacı işçiyi darp ettiğini, davacının işyerinde herhangi bir tatsızlık çıkmaması için şahıs hakkında şikayetçi olmadığını ancak buna rağmen iş sözleşmesinin herhangi bir sebep gösterilmeden ve bildirimde bulunulmadan feshedildiğini, hiçbir hakkının ödenmediğini iddia ederek;kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve fazla mesai ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
    B) Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili özetle, davacının davasının zamanaşımına uğradığını, dava dilekçesindeki anlatımın gerçekleri yansıtmadığını, davacı işçi ile Birol Çokyiğit arasında meydana gelen olayın 20.01.2012 tarihinde gerçekleştiğini ve kavgayı çıkaranın davacı işçi olduğunu, kusurlu davranan davacı işçinin B.. Ç.. isimli çalışanı darp ettiğini, davalı şirket yetkililerinin kavgayı önce taraflardan dinlediğini ve yazılı savunmalarını aldığını, olayı araştırdığını ve netice olarak davacının kusurlu olduğunun anlaşıldığını, davacının fazla mesai talebinin yersiz olduğunu, davalı şirkette parmak okutma sistemi olduğundan giriş çıkış saatlerinin sabit olduğunu, fazla mesai yapılması halinde bunun ödendiğini, davacı işçinin iş sözleşmesinin 4857 sayılı İş Kanunu’nun 25/II maddesi gereğince usule uygun olarak feshedildiğini, bu nedenle talep edilen tazminatların hukuken dayanaksız olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
    C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    D) Temyiz:
    Kararı, davalı temyiz etmiştir.
    E) Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
    2-Somut uyuşmazlıkta; davacı, işyerinde hafta içi 08.30-18.00, Cumartesi günleri ise 08.30-17.00 saatleri arasında çalıştığını iddia ederek fazla mesai ücreti talebinde bulunmuştur.Davacı iddiasını ispat için tanık beyanlarına dayanmıştır. Dosyada mübrez bilirkişi raporunda belirli döneme ilişkin işyerine giriş çıkış kayıtları ve benzer yöndeki davacı ve davalı tanıklarının anlatımları ve tüm dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; davacı işçinin her gün ne kadar süre çalıştığı tam olarak tespit edilememekle birlikte takdiren haftada ortalama 8 saat üzerinden hesap yapılması gerektiği kanaati ile fazla mesai ücreti davacı talebi aşılarak hesaplanmış ve hüküm altına alınmıştır.
    Davacı dava dilekçesinde işyerinde, hafta içi 08.30-18.00, Cumartesi günleri ise 08.30-17.00 saatleri arasında çalıştığını iddia ettiğinden, fazla mesai ücretinin, bu saatler arasında ve 1 saat ara dinlenmesinin tenzili ile haftalık fazla mesai süresinin 5 saat üzerinden hesaplanması ve bulunacak miktardan şimdiki oranda taktiri indirim yapılarak sonuca gidilmesi gerekirken varsayıma dayalı hesaba itibar edilerek karar verilmesi hatalıdır.
    3-Hükmedilen miktarların net mi yoksa brüt mü olduğunun, hükümde belirtilmemesinin infazda tereddüte yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
    F)Sonuç:
    Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi