Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/5907 Esas 2016/2577 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/2-4, 58, 53/1 maddeleri uyarınca 2"şer yıl hapis ve 12.000 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık ... hakkındaki hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Sanık ..."in yokluğunda verilen kararın sanık ..."e 09/04/2012 tarihinde tebliğ edildiği, sanık ..."e sıkı sıkıya bağlı hakkı olan temyiz hakkını sanığın bizzat süresinde kullanmadığı, temyiz süresi geçtikten sonra sanık ... vasisinin 19/04/2012 temyiz talebinde bulunduğu anlaşıldığından, temyiz inceleme başvurusunun, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık ... hakkındaki hükme yönelik yapılan temyiz incelemesinde;
Sanık ..."in dayısına ait buluntu altınları satma vaadiyle mağdurların aracılığıyla katılan ile bir araya gelerek hep birlikte sanık ..."ın evine gittikleri, burada bir süre oturduktan sonra sanık ..."in “adam korktuğu için altınları buraya getiremiyor, altınları bizim gidip almamız gerekiyor” demesi üzerine hep birlikte aynı mahallede başka bir eve gittikleri, katılanın üzerinde bulunan 12 bin TL"yi sanık ..."e verdiği, sanık ..."in de apartmandan altınları alıp geleceğini söyleyerek parayı alıp uzaklaştığı, sanık ..."in de bu şekilde sanık ..."in eylemine iştirak etmek suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediğine yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
TCK"nın 53. maddesi ile ilgili Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 09.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.