Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2022/363 Esas 2022/4468 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının sanığın yokluğunda verildiği ve hükmün açıklanmasının geriye bırakılması kararının sanığa Tebligat Kanununa göre usulüne uygun tebliğ edilmediği, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın bu nedenle kesinleşmediği, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun 04.10.2018 tarihli ve 2017/8-952 Esas, 2018/403 sayılı kararında da açıklandığı üzere; verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleşmemesi nedeniyle zamanaşımının durmayacağı ve denetim süresinin başlamayacağı, denetim süresi başlamadığı için de denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlendiğinden bahsedilemeyeceği ve açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanma koşullarının bulunmadığı cihetle, yerel mahkemece verilen hükmün açıklanmasına ilişkin kararın hukuki değerden yoksun olduğu, hukuki değerden yoksun olan mahkûmiyet kararının dava zamanaşımını kesmeyeceği anlaşılmakla,
Sanığa yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezaların türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e. maddesinde belirlenen 8 yıllık dava zamanaşımı süresinin, zamanaşımını kesen son işlem olan 02.03.2011 tarihli ilk mahkumiyet tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmekle sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak
karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e. ve CMK.nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE, Adli emanette kayıtlı suç eşyasının 5237 sayılı TCK.nın 54/4 maddesi gereğince müsaderesine,16.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.