Yargıtay - 4733 sayılı Yasa"ya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/28723 Esas 2016/6871 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/28723
Karar No: 2016/6871

4733 sayılı Yasa"ya Muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2014/28723 Esas 2016/6871 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların 4733 sayılı yasaya muhalefet suçundan hükümlü olduğunu ve müsadere cezasına çarptırıldığını belirtir. Ancak, Gümrük İdaresi'nin bu davaya katılma hakkı bulunmadığından, Hazine vekilinin temyiz talebi reddedilir. Sanıkların temyiz itirazlarına gelince, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümleri Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı düzeltmeye tabi tutulur ve TCK'nın 53. madde fıkralarının tatbik edilmesi için düzenlenir. Bu kısımda ayrıntılı olarak belirtilen maddeler: 4733 sayılı Yasaya Muhalefet, 5752 sayılı Yasa, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nun 317. ve 322. maddeleridir.

7. Ceza Dairesi 2014/28723 E. , 2016/6871 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasa"ya Muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde:
Suç tarihi, eşyanın ele geçtiği yer ve niteliği itibariyle, sanıkların eyleminin 5752 sayılı Yasa ile değişik 4733 sayılı Yasa kapsamında kaldığı cihetle, suçtan doğrudan zarar görmeyen Gümrük İdaresi"nin davaya katılma ve hükmü temyize yetkisi bulunmadığından Gümrük İdaresi adına hazine vekilinin temyiz inceleme isteğinin 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesiyle yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanıkların temyiz talebinin incelenmesinde:
24.11.2015 günlü 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK.nın 53.maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1.fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK.nın 322.maddesi uyarınca, hükümden TCK.nın 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılması, yerlerine “24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E. , 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-2-3 madde fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/05/2016 günü oybirliğiyle karar verildi.