12. Ceza Dairesi 2013/8521 E. , 2014/195 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/2-3, 62, 58/1-6, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet.
Temyiz Edenler : Sanık, mahalli Cumhuriyet savcısı, üst Cumhuriyet savcısı
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık, üst Cumhuriyet savcısı ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay sırasında 166 promil alkollü olduğu tespit edilen sanığın, almış olduğu alkolün etkisi ile güvenli sürüş yeteneğini kaybettiği ve dolayısıyla atılı suçtan mahkumiyetine karar verilmesinde isabetsizlik bulunmadığı anlaşılarak yapılan incelemede;
Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın 166 promil alkollü olarak araç kullandığı somut olayda, kastının yoğunluğu ve meydana gelen tehlikenin ağırlığı gözetilerek, alt sınır aşılarak hak ve nasafete uygun bir ceza yerine alt sınırdan ceza tayini aleyhe temyiz olmadığndan bozma nedeni yapılmamıştır
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir sebebe dayanmayan, mahalli Cumhuriyet savcısının sanığın savunma hakkının kısıtlandığına, müşteki hakkında katılma kararı verilmesi gerektiğine, yasa yolunun yanlış gösterildiğine ve üst Cumhuriyet savcısının yasa yolunun yanlış gösterildiğine ve diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın tekerrüre esas alınan ilamın kesin nitelikte olduğu gözetilmeksizin ve adli para cezasına mahkumiyet halinde bu cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre infazının mümkün olmadığı nazara alınmaksızın tekerrür hükümlerinin uygulanması,
Kanuna aykırı olup, sanığın, üst Cumhuriyet savcısının ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümdeki 4. ve 5. parağrafların çıkartılarak usul ve kanuna uygun bulunan sair hususların aynen bırakılmasına karar verilmek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
