Esas No: 2021/17606
Karar No: 2022/4534
Karar Tarihi: 16.03.2022
Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2021/17606 Esas 2022/4534 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın iftira suçundan mahkum olduğu belirtilmiştir. Sanık, mağdurun aracına köpeklerin saldırması sonucu yaşanan tartışma sırasında mağdurun torpido kısmında bulunan para çalma suçlamasıyla soruşturma geçirmiştir. Ancak, mağdur hakkında yetersiz delil nedeniyle kovuşturmaya yer olmadığı kararının tek başına iftira suçunun oluşması için yeterli olmadığına karar verilmiştir. Ayrıca, hüküm öncesi verilen hapis cezası adli para cezasına çevrilmiştir ve sanık lehine kazanılmış hak olarak değerlendirilmemiştir. Kararda, bozma nedenleri ve kanun maddeleri de belirtilerek hüküm BOZULMASINA karar verilmiştir. Kanun maddeleri, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi olarak belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1-İftira suçunun oluşabilmesi için; yetkili makamlara ihbar veya şikayette bulunarak işlemediğini bildiği halde, hakkında soruşturma ve kovuşturma başlatılmasını ya da idari bir yaptırım uygulanmasını sağlamak için bir kimseye hukuka aykırı bir fiil isnat edilmesinin gerektiği, somut olayda; sanığın, mağdurun koyun otlattığı alana araçla girmesi üzerine aracına köpeklerin saldırması nedeniyle köpekleri kovalamak için araçtan inip mağdur ve yanındakilerle tartıştığı sırada mağdurun torpido kısmında bulunan 5.000 TL parasını çaldığına ilişkin şikayeti üzerine yürütülen soruşturma neticesinde, mağdur hakkında hırsızlık suçundan delil yetersizliği nedeniyle kovuşturmaya yer olmadığına karar verilmesinin tek başına iftira suçunun oluşması için yeterli olmadığı, şikayetçi olan sanığın savunmasının aksine, iftira kastı ile hareket ettiğini gösterir her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil olmadığından, yüklenen suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-) Kabule göre de;
Ceza Genel Kurulu'nun 03.04.2018 tarih ve 2017/853 Esas, 2018/135 Karar sayılı ilamı ve 09.02.2016 tarih ve 2014/71 Esas, 2016/42 Karar sayılı ilamı da gözetildiğinde; bozmadan önce verilen ve yalnızca sanık tarafından temyiz edilen 23.10.2015 tarihli karar ile hükmolunan hapis cezasının adli para cezasına çevrildiği ve aleyhe temyiz olmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK'nın 326/son madde ve fıkrası uyarınca sanık lehine kazanılmış hak oluşturduğu gözetilmeksizin, yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, Cumhuriyet Savcısı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 16.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
