Cinsel taciz müştekiler ile ’ya karşı - kişilerin huzur ve sükunu bozma müştekiler ile ’ya karşı - tehdit ve hakaret müşteki "ye karşı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/6525 Esas 2020/6272 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
(Fethiye Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Cinsel taciz (müştekiler... ile ...’ya karşı), kişilerin huzur ve sükunu bozma (müştekiler ... ile ...’ya karşı), tehdit ve hakaret (müşteki ..."ye karşı)
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınıp, müştekiler..., ... ile ...’a karşı işlenen suçlarla ilgili verilen düşme hükümlerinin temyiz edilmediği gözetilerek incelemenin müştekiler..., ... ve ...’ye yönelik kurulan hükümlerle sınırlı yapılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Sanık hakkında ...’ye yönelik hakaret ve tehdit suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL"ye kadar (3.000 TL dahil) adli para cezaları kesin nitelikte olup bu kapsamda sanık hakkında hakaret ve tehdit suçlarından doğrudan tayin edilen 500 TL ve 1.860 TL para cezalarının temyizi mümkün bulunmadığından, sanık müdafisinin anılan hükümlere yönelik temyiz talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında müştekilerden... ile ...’ya yönelik cinsel taciz ve ... ile ...’ya yönelik kişilerin huzur ve sükununu bozma suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 105/1. maddesinde düzenlenen cinsel taciz suçunun soruşturma ile kovuşturmasının şikayete tabi olduğu ve kovuşturma evresinde sanıktan şikayetçi olarak kamu davasına katılan ...’nın, mahkemece kurulan mahkumiyet hükümlerinin sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesinin ardından dosyaya sunduğu 01.10.2013 havale tarihli dilekçe ile mevcut şikayetinden vazgeçtiği anlaşıldığından, sanıktan vazgeçmeyi kabul edip etmediği sorularak neticesine göre 5237 sayılı TCK"nın 73 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince yeniden değerlendirme yapılması lüzumu,
Yargılama sırasında sanığın zihinsel özrü olduğuna dair sunulan dilekçeler ile müdafinin temyiz dilekçesi ekinde sunduğu Fethiye Devlet Hastanesinin 02.07.2013 tarihli özürlü sağlık kurulu raporunda, sanığın ağır özürlü olup fonksiyon kayıp oranının %80 olduğunun belirtilmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 32. maddesi uyarınca sanığın, akıl hastalığı veya akıl zayıflığı nedeniyle olay tarihlerinde işlediği müsnet suçlarla ilgili olarak fiillerin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılayamadığı veya bu fiillere ilişkin davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalıp azalmadığı konusunda usulüne uygun rapor alındıktan sonra hukuki durumunun takdirinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.