Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/8386 Esas 2022/16101 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın tekerrüre esas alınan Yalova 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/05/2008 tarih ve 2007/382 Esas, 2008/248 Karar sayılı ilamına konu suçun 5237 sayılı TCK'nin 141/1. maddesinde düzenlenen "hırsızlık" suçuna ilişkin olduğu ve bu suçun 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesinde yapılan değişiklik sonrası uzlaşma kapsamına alındığı ve UYAP ortamında yapılan araştırma sonucunda tekerrüre esas alınan anılan hüküm ile ilgili uzlaştırma nedeniyle uyarlama yargılaması yapılarak, bu suça ilişkin dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, tarafların uzlaşması nedeniyle aynı Mahkemenin 22/10/2018 tarihli ek kararı ile verilen mahkumiyet kararının kaldırılmasına, davanın uzlaşma nedeniyle düşürülmesine karar verildiği ve ek kararın 05/11/2018 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla; anılan ilamın tekerrüre esas alınamayacağı ancak sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas olan 10/03/2010 tarihinde kesinleşen 02/11/2013 tarihinde infaz olunan Yalova Asliye Ceza Mahkemesinin 17/04/2006 tarih ve 2005/257 Esas, 2006/79 Karar sayılı ilamı ile TCK'nın 148/1 maddesine uyan suçtan verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 1412 sayılı Kanun'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında “TCK'nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin” kısımlar hükümden çıkartılarak, yerlerine “Yalova Asliye Ceza Mahkemesinin 17/04/2006 tarih ve 2005/257 -2006/79 esas sayılı ilamında yer alan yağma suçundan verilip 10/03/2010 tarihinde kesinleşen 02/11/2013 tarihinde infaz olunan 2 yıl 6 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınmasına, ancak aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, Yalova 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/05/2008 tarih ve 2007/382 Esas, 2008/248 Karar sayılı ilamına konu 10 ay hapis cezasının esas alınarak belirlenmesine” karar verilmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/10/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.